________________
१२
श्रीसिद्धडेपचन्द्रशब्दानुशासनम् गोरोतः पदान्तस्थस्य असे परे संज्ञायाम् ‘अव' इति स्यात् । गवाक्षः । नाम्नीति किम् ? गोऽक्षाणि ||२८ ॥
स्वरे वाऽनक्षे ।१।२।२९॥ गोरोतः पदान्तस्यस्य स्वरे परे 'अव' इति वा स्यात्, सचेत् स्वरोऽक्षस्यो न स्यात् । गवाग्रम्, गोऽग्रम्; गवेशः, गवीशः । अनक्ष इति किम् ? गोऽक्षम् । ओत इति किम् ? चित्रग्वर्यः ॥२९॥
इन्द्रे ११२।३०॥ गोरोतः पदान्तस्यस्य इन्द्रस्थे स्वरे परे ‘अव' इति स्यात् । गवेन्द्रः ॥३०॥
वाऽत्यसन्धिः ११२१३१॥ गोरोतः पदान्तस्थस्य, अकारे परे 'असन्धिमावो वा' स्यात् । गोअग्रम्, गवाग्रम्, गोऽग्रम् । अतीति किम् ? गवेङ्गितम् ॥३१॥
प्लुतोऽनितौ ॥१॥२॥३२॥ इतिवें स्वरे परे 'कुतः सन्धिमाग् न' स्यात् । देवदत्त३ अत्र वसि । अनिताविति किम् ? सुमेकेति ॥३२॥
३३ वा ॥१॥२॥३३॥ इस्थानः सुतः स्वरे परे 'असन्धिर्वा स्यात् । सुनीहि३ इति, सुनीहीति ॥३३॥
ईदूदेद्विवचनम् ॥१॥२॥३४॥ 'ई-ऊए' इत्येवमन्तं द्विवचनान्तं स्वरे परे 'असन्धिः' स्यात् । मुनी इह, साधू एतौ, माले इमे, पचेते इति । ईदूदेदिति किम् ? वृक्षाकत्र । द्विवचनमिति किम् ? कुमार्यत्र ॥३४॥
___ अदोमु-मी 1१।२॥३५॥ अदसः सम्बन्धिनौ 'म-मी' इत्येतौ स्वरे परे 'असन्धी स्याताम् । अमुमु
