________________
[श्रीविचाररत्नाकरः सङ्घट्टेन गन्तव्यं न लेपेन । सङ्घट्टोत्तरस्थानादड़योजनपरिहारेण स्थलेन गम्यतां, न च सङ्घटेन । एतेषां परिहारपरिमाणानामभावे नावा १ लेपोपरिणा २ लेपेन ३ सङ्घट्टेन वा गम्यते न कश्चिद्दोष इत्यादि । एतत्सूत्रद्वयार्थः प्रायः सर्वोऽपि श्रीनिशीथचूर्णिद्वादशोद्देशकप्रान्तेऽप्यस्ति । इति श्रीगच्छाचारप्रकीर्णके
दंसणियारं कुणई, चरित्तनासं जणेइ मिच्छत्तं ।
दुण्ह वि वग्गाणज्जा, विहारभेयं करेमाणी ॥ १३२ गाथावृत्तौ १२० पत्रे ॥१०॥
अनयैव च गाथया ये आर्यिकायाः पृथग्विहारं मन्यन्ते तेऽपि परास्ता द्रष्टव्याः ।
"गामे एगराइयं नगरे पंचराइयं''[ ] अयं व्यवहारस्तु प्रतिमाप्रतिपन्नानां साधूनां, जिनकल्पिकानां परिहारविशुद्धिकानां च नियमत एव नवकल्पव्यवहारः, स्थविरकल्पिकानां तु कारणेऽष्टावपि मासकल्पा एकत्र कर्तुं मासान्तरेऽपि विहां कल्पन्ते। यथा
पडिमापडिवण्णाणं, एगाहं पंचाहं तहा लंदे ।
जिणसुद्धाणं मासो, निक्कारणओ अ थेराणं ॥४॥ [ ] 'जिण'त्ति जिणकप्पियाणं 'सुद्ध'त्ति सुद्धपारिहारियाणं सुद्धग्गहणं पच्छित्तावन्नपरिहारियनिसेहत्थं 'थेराणं' च एतेसिं मासकप्पविहारो णिव्वाघाए-कारणाभावे वाघाए पुण थेरकप्पिया ऊणं अतिरित्तं वा मासं अच्छंति ।
ऊणअतिरित्तमासा, एवं थेराण अट्र नायव्वा ।
इयरे अट्ठ विहरिउं नियमा चत्तारि अच्छंति ॥५॥ [ ] इत्यपि गच्छाचारप्रकीर्णके 'दंसणियारं कुणई' इत्येतद्गाथा १३२ वृत्तौ ॥११॥
अथसाधूनां चतुर्मासकं विना पीठफलकोपभोग: कर्तुंन कल्पते, इत्यभिप्रायो लिख्यते
सच्छंदयारिं दुस्सीलं, आरंभे सुपवत्तयं ।
पीढयाइ पडिबद्धं, आउक्कायविहिंसगं ॥१२॥[ग.प्र./१०] व्याख्या-स्वच्छन्देन स्वाभिप्रायेण, न तु जिनाज्ञया चरतीति स्वच्छन्दचारी तम् , तथा दुष्टं शीलं आचारो यस्य स दुःशीलस्तम् , तथाऽऽरम्भाः पृथिव्याधुद्रवणानि, उपलक्षणत्वात् संरम्भसमारम्भावपि, तत्र संरम्भः-सङ्कल्पः, समारम्भस्तु परितापकरः । उक्तं च
"संकप्पो संरंभो, परितापको भवे समारंभो। आरंभो उद्दवओ, सुद्धनयाणं तुं सव्वेसि" ॥१॥ [व्य.भा./४६ ]
D:\ratan.pm5\5th proof