________________
श्रीविचाररत्नाकरे प्राच्यतटे तृतीयस्तरङ्गः ]
अह पट्टवेइ सीसं, देसंतरगमणनट्टचेट्ठाओ ।
इच्छामऽज्जो काउं, सोहिं तुब्भं सगासंमि ॥ १० ॥ [ स्था. / ५ / २-४५९वृ] सो ववहारविहिन्नू, अणुसज्जित्ता सुओवएसेणं ।
सीसस्स देइ आणं तस्स इमं देह पच्छित्तं " ॥११॥ [ स्था./५/२-४५९वृ.] ‘गूढपदैरुपदिशतीति’ ॥३॥
"जेणऽन्नयाइ दिट्ठ, सोहीकरणं परस्स कीरंतं ।
तारिसयं चेव पुणो, उप्पन्नं कारणं तस्स ।। १२ ।। [ स्था. / ५ / २-४५९वृ] सो तंमि चेव दव्वे, खित्ते काले य कारणे पुरिसे ।
[ ५७
तारिसयं चेव पुणो, करिंतु आराहओ होइ ॥ १३।।[ स्था./५/२-४५९वृ] वेयावच्चकरो वा, सीसो वा देसहिंडओ वाविं ।
देसं अवधारंतो, चउत्थओ होइ ववहारो ॥१४॥ [ स्था. / ५ / २ - ४५९ ]त्ति "बहुसो बहुस्सुएहिं, जो वत्तो नो निवारिओ होइ ।
वत्तणुवत्तपमाणं, जीएणं कयं हवइ एयं ॥ १५।।[स्था./५/२-४५९वृ.] तथा-जं जस्स उ पच्छित्तं, आयरियपरंपराए अविरुद्धं ।
जोगायबहुविहीया,एसोखलुजीयकप्पोउ" ॥१६॥ स्था./५/२-४५९वृ इति। जीतं - आचरितमिदं चास्य लक्षणम्
"असढेण समाइन्नं, जं कत्थइ केणई असावज्जं ।
न निवारियमन्नेहिं, बहुमणुमयमेयमायरियं " ॥१७॥ [ स्था. / ५ / २-४५९वृ] इति । आगमादीनां व्यापारणे उत्सर्गापवादावाह 'यथेति' - यत्प्रकारः केवलादीनामन्यतमः ‘से’ तस्य व्यवहर्त्तुः स च उक्तलक्षणः । तत्र तेषु पञ्चसु व्यवहारेषु मध्ये तस्मिन् वा प्रायश्चित्तदानादिव्यवहारकाले व्यवहर्त्तव्ये वा वस्तुनि विषये आगमः - केवलादिः स्यात्भवेत् तादृशेनेति शेषः । आगमेन व्यवहारं प्रायश्चितदानादिकं प्रस्थापयेत् - प्रवर्त्तयेन्न शेषैः, आगमेऽपि षड्विधे केवलेनावन्ध्यबोधकत्वात्तस्य तदभावे च मनःपर्यायेणैवं प्रधानलाभावे इतरेणेति, अथवा 'नो' नैव 'से' तस्य स वा तत्र व्यवहर्त्तव्यादावागम स्यात् यथा-यत् प्रकारं तत्र श्रुतं स्यात्तादृशेन श्रुतेन व्यवहारं प्रस्थापयेदिति । 'इच्चेतेहिं' इत्यादि निगमनं सामान्येनेति । यथा यथासौ तत्रागमादिः स्यात्तथा तथा व्यवहारं प्रस्थापयेदिति तु विशेषनिगमनम् । इति स्थानाङ्गपञ्चमस्थानकद्वितीयोद्देशके ४४० प्रतौ २६६ पत्रे ॥ १६ ॥
D:\ratan.pm5\5th proof