________________
२४]
[ सविवरणं धर्मोपदेशमालाप्रकरणम् "जं जं जंपइ वणिओ तं तं सव्वं करेइ सो ढयरो । पच्छा हिमवंताओ खंभमाणाविओ तेण ।। निक्खिविउं भूमीए उत्तरचडणाईयं कुणसु ता एत्थ ।
जाव अवसरेण आणं परिचिंतिय देमि भो ! तुज्झ" ॥ तओ जाणिऊण से निच्छयं सिट्ठो-'कज्जेण संभरेसु , जेण भे समीहियं करेमि' । उवणओ कायव्वो । उक्तं च वाचमुख्येन
“पैसाचिकमाख्यानं श्रुत्वा गोपायनं च कुलवध्वाः । संयमयोगैरात्मा निरन्तरं व्यापृतः कार्यः" ॥[ ] इति ।
॥पिसाचक्खाणयं समत्तं ॥
10
तवनियमसंजमाइसु ठाणे ठाणम्मि जो विसीएज्जा ।
खंतयखुड्डयसरिसो मोत्तव्वो सो सुसाहूहि ॥७३॥ [तपोनियमसंयमादिषु स्थाने स्थाने यो विषीदेत ।
खंतक-क्षुल्लकसदृशो मोक्तव्यः स सुसाधुभिः ॥७३॥] तपोऽनशनादिद्वादशभेदम् । नियमः इन्द्रियनियमो नोइन्द्रियनियमश्च । संयमः 15 सप्तदशप्रकारः, आदिशब्दात् समित्यादिपरिग्रहः । एवं स्थाने स्थाने पदे पदे खन्तकः पिता तस्य क्षुल्लकः इत्यक्षरार्थः । भावार्थस्तु कथानकगम्यः । तच्चेदम्
[९९. विषण्णत्यागे क्षुल्लककथा] एगो कुलपुत्तगो तहारूवाणं थेराणं समीवे पंचमहव्वयलक्खणं पुव्वावराविरुद्धं पच्चक्खाइपमाणावाइयं तित्थयरपणीयं मुणिधम्मं निसामिऊण तक्कालाणुरूवनिव्व20 त्तियासेसकायव्वो समुप्पन्नसंवेगो पुत्तयसहिओ पव्वइओ । गहिया णेण दुविहा
सिक्खा । सो चेल्लओ भणइ-'खंत ! न तरामि उवाहणारहिओ चक्क(चंक)मिउं' । तओ सिणेहेण अकायव्वं पि मुणंतो से देइ । अपि च
“यत्र स्नेहो भयं तत्र स्नेहाद् दुःखस्य भाजनम् । स्नेहमूलानि दुःखानि तस्मिंस्त्यक्ते परं सुखम्" ॥[ ]
१. ह. क. वृत्य । २. ह. क. सं° ।
D:\mala.pm5\2nd proof
