________________
१३६]
[सविवरणं धर्मोपदेशमालाप्रकरणम् ण य गेहाओ बाहिं विणिग्गओ ता करेइ जइ राया । एकं मज्झ पसायं ता गेहे एउ सयं राया' । अह कोउएण पत्तो नरनाहो पेच्छिऊण घरसोहं ।
चिंतेइ सग्गमिणमो अवयरियं मच्चलोगम्मि ।। समारूढो चउत्थभूमियो निसन्नो सीहासणे । कया तयणुरूवा पडिवत्ती । सत्तमभूमीआरूढो भणिओ सालिभद्दो भद्दाए–'वच्छ ! राया आगओ, तं पेच्छि(च्छ)सु' । तेण भणियं–'तुम चिय से अग्घं जाणसि' । तीए भणियं–'वच्छ ! न एसो पणियं, किं खु तुज्झ सेसलोगाण य सामी । तं पिच्छिऊण य पणमसु' । ततो इमं असुयपुव्वं
निसामिऊण चिंतियमणेण-"धिरत्थु संसारस्स, जम्मि तुल्लोयरपाणिपायवयणाण 10 परायत्ता । भिच्चभावम्मि वटुंति पाणिणो ता धण्णा साहुणो जे तिहुयणगुरुमंतरेण अन्नं
सामी(मि) ण पवज्जंति । अवि य- नरवइवसयाण नराण करिवराणं व णत्थि सोक्खाई।
हियइच्छियाइं अव्वो ! वेसमणसमाण वि जयम्मि ॥
जिणवरआणाए पुणो वढ्ता पाणिणो इह भवम्मि । 15 लहिऊण सामिभावं सिद्धिमविग्घेण वच्चंति ॥
ता जिणवयणाणुट्ठाणेण अच्चंतदुल्लहं विज्जुलयाचंचलं सफलीकरेमि मणुयत्तणं भावेतो अलंघणीयजणणिवयणाओ वधूसहिओ कामदेवो व्व सव्वोऊयलच्छिसमेओ अवयरिओ तत्तो । दिवो राया, कयपणामो य अच्चायरेण कओ राय(इ)णा उच्छंगे ।
चेतियमणेण–'धण्णो एसो जो निययसिरीए तियसिंदमहिमं परितुलिऊण ठिओ' । 20 ततो नयणंबु पलोट्टं से णिएऊण भणिया भद्दा राइणा-'किमेयं' ? तीए भणियं'महाराय ! एयस्स पुन्नाणुभावावज्जिओ जणयदेवोऽणुदिणं देव्वाणि वत्थगंधमल्लालंकाराईणि सदइयस्स पणामेइ । तेण न सहइ मच्चलोइयकुसुमविलेवणाईण गंधं । ततो सबहुमाणं विसज्जिओ राइणा समारूढो सत्तमिभूमियं । अइकोऊएण य
गओ राया वि तत्थेव । सबहुमाणं च भणिओ भद्दाए–'महाराय ! कीरउ संपयं 25 भोयणपडिवत्तीए पसाओ' । ‘मा से पत्थणा वंझा भवउ' त्ति पडिवन्नं से वयणं । ततो
१. ज. "उ।
D:\mala.pm5\2nd proof
