________________
[१०७
कोपनिषेधे मेतार्यकथा]
को पुण नियुद्धकुसलो सागरचंदाउ ? जेण एवं नु । एते कया उ सिटे राया साहुं गवेसंतो । संपत्तो आयरियं तेण वि सिटुं 'न अम्ह ते गेहं । वच्चामो, जइ नवरं पाहुणसाहू गओ होज्जा' ॥ दिट्ठो रन्ना साहू लज्जियवयणेण वंदिय(उ) भणियं । 'कुणसु पसायं इहि कुमराणं जीवदाणेण' ॥ जोत्तं चिय चंडवडेंसयस्स पुत्ताण साहुउवसग्गं । कारावेउं ! मुणिणा खरंटिओ परि(रु)सगिराहिं ।। जइ पव्वयंति तेसिं मोक्खो जइ ताण रोयए झत्ति । पव्वावेसु पलत्तं नरवइणा साहुणा दो वि ॥ पव्वाविऊण सिक्खं जत्तेणं गाहिया तओ एक्को । गिण्हइ सम्मं दुइओ दुग्गंछए मंतितणओ त्ति ।। मरिऊणं संपत्ता दिवलोगं ते करेंति संकेयं । जो उववज्जइ पढमं तियसेणं बोहि(ह)णिज्जो सो ॥ रायगिहे मेईए गब्भे जाओ दुगंछकंमेण । मंतिसुयदेवजीवो गहिओ सत्थाहघरिणीए । निंदूए दाऊणं नियधूयं मेयणीए वावण्णं । पुव्वं चिय संपीई आसि तओ एरिसं विहियं ।। पाएसु मेइणीए सत्थाही पाडिऊण तं बालं । तुज्झ पसाएण इमो जीवउ मेयज्जनामो त्ति ।। देहेण वड्डिओ सो कलाकलावेण पुन्निमससे(सि) व्व। सुरभणिओ वि न बुज्झइ थीणद्धिजुओ जुवाणो व्व ।। इक्कदियहम्मि तेणं इब्भाणं अट्ठ कन्नगा वरिआ। शि(सि)बियारूढो हिंडइ ताहि समं नयरमज्झम्मि ॥
१. ज. उ।
D:\mala.pm5\2nd proof
