________________
गुरुविनये पुष्पचूलाकथा]
[५७ भणियं–'आम' । तत्तो वेरग्गमग्गावडियाए भणियमणाए–'अज्जदिवसाओ तिविहं तिविहेण सुरयसुहमासज्जपरिचत्ता सव्वे वि मए पुरिसा, विसेसेण तं सि महापावो । निययसुद्धिनिमित्तं च पुच्छियाओ पायच्छित्तं साहुणीओ । ताहिं च जोगा त्ति काऊण परूविओ संकाय(इ) रहियसंमत्तमूलो पंचमहव्वयलक्खणो पिंडविसुद्धाइउत्तरगुणगणालंकिओ समत्थदुक्खमहावणदावानलो वित्थरेण साहुधम्मो । संजायचारित्तपरिणामा 5 पव्वइया एसा । गहिया दुविहा सिक्खा । पालियमकलंकसामन्नं । कालमासे य आगमाणुरूवणिव्वत्तियकायव्वा मरिऊण गया देवलोगं । विणियतणओ य तद्दिवसमेव रुद्दज्झाणोवगओ किण्हलेसापरिणामपरिणओ मओ समाणो गओ नरगमिति ।
अओ भन्नइ-'न रागकलिओ कज्जमकज्जं वा पेच्छइ' त्ति । तम्हा तस्स विवक्खो सेवियव्वो, एसुवएसो त्ति ।
सुयदेविपसाएणं सुयाणुसारेण साहियं चरियं । माहुरवणिणो सम्मं निसुणंतो जाइ वेरग्गं ॥
॥माहुरवाणियक्खाणयं समत्तं ॥
10
15
रागप्रतिपक्षश्च गुरोविनयाज्जायते, ततस्तत्र यत्नो विधेय इत्याह
धम्मोवएसयाणं गुरूण विणयं करेज्ज भत्तीए । संपत्तकेवलाए [वि य] जहा कओ पुप्फचूलाए ॥१०॥ [धर्मोपदेशका[नां] गुरूणां विनयं कुर्वीत भक्त्या ।
सम्प्राप्तकेवलयाऽपि च यथा कृतः पुष्पचूलया ॥१०॥] धर्ममुपदिशन्ति ये ते तथा । गृणन्ति तत्त्वमिति गुरवस्तेषां विनयं विदध्याच्छेषं स्पष्टम् । भावार्थस्तु कथानकगम्यस्तच्चेदम्
__ [९. गुरुविनये पुष्पचूलाकथा] अत्थि भर ह]द्धवासालंकारभूयाओ दोन्नि महुराओ दाहिणमहुरा उत्तरमथु(हु)रा य। तीए य वणियसुओ संववहारवडियाए गओ दाहिणमहुरं । तत्थ
१. क. ०यत्ता । २. क. उ। ३. क. ह. सं°
D:\mala.pm5\2nd proof
