________________
वादोपनिषद
૧૦૫
૧૦૬
वादोपनिषद्
भणिओ संघो तुब्भे जइ भणह करेमि तो अहयं ।।४४ ।। सक्कय-भास-निबद्धं सव्वं सिद्धंतमेव भणियम्मि। उल्लवियं संघेणं एएणं चिंतिएणावि ।।४५ ।। जायइ गुरु-पच्छित्तं किं पुण भणिएण लोय-पच्चक्खं । इय भणिए जं जायइ जिणाइ-आसायणा तिव्वा ।।४६ ।। ता जं जायं एत्थं सयमेवं तं वियाणसी कहिए। जंपइ मह पच्छित्तं समागयं अंतिम एत्थ।।४७।। [8A] जइ वि य तं वोच्छिन्नं संघयणाभावओ तहा वि ममं । बारस-संवच्छरियं पसायओ देउ तं संघो ।।४८।। अब्भास-मेत्त-महयं करेमि सत्तीए जेण तो दिन्नं । तं संघेणं सो विय चरेइ सम्म अणुब्बिग्गो।।४९ ।। चिंतइ मणम्मि सययं पमायओ कुणइ किंपि तं जीवो । पच्छित्ताणं एवं विहाणं जोग्गो] जओ होइ ।।५०।। ते धन्ना पुव्व-रिसी जाणं नो खलियमागयं एत्थ। अहमवि न पुणो काहं इय चिंतंतो समणुपत्तो ।।५१ ।। अट्ठ वरिसा [8B] ..... अनाय -वय-वेस-दसण-विभाओ । उज्जेणी नयरीए ठिओ कुडंगीसरीय-मढे ।।५२ ।। पारंचिय-सेवी इव अच्छइ तहियं तवं करेमाणो। [पुच्छि]ज्जंतो लोएण निय वयं नेय सो कहइ ।।५३ ।। तेण वि रन्नो कहियं देवहरे तुम्ह संतिए वसइ। न य पडइ परं चलणेसु देव देवस्स तो रन्ना । ।५४ ।।
सयमागंतुं पुट्ठो कोऽसि तुम धम्मिओ त्ति भणियम्मि । १. समं २. वहय
ता किं न थुणसि देवं इमं कुडंगेसरं इहई ।।५५ ।। दंसण-पभावणा होउ [9A] एत्थ पवर त्ति जंपियंतेण । मम थुइ एसो न सहइ कह नज्जइ राइणा भणिए ।।५६।। पच्चाएमी एयं कयाइ कल्लम्मि जंपिए राया। बीय-दिणे संपत्तो सपुरजणो तत्थ नरनाहो ।।५७।। तस्सागयस्स तेणं पारद्धा जिण-थुई समंताहिं । बत्तीसाहिं बत्तीसियाहिं उद्दाम-सद्देण । ।५८ ।। यथाप्रकाशितं यथैकेन त्वया सम्यग् जगत्त्रयं । समग्रेरपि नो नाथ परतीर्थाधिपैस्तथा।।५९ ।। विद्योतयति वा लोकं यथैकोऽपि निशाकरः। समुद्गतः समग्रोऽपि किं तथा तारका-गणः ।।१०।। त्वद्वाक्यतोऽपि केषांचिदबोधो मे तदद्भुतं । भानोर्मरीचयः कस्य नाम नाऽऽलोकहेतवः ।।६१ ।। न वाऽद्भुतमुलूकस्य प्रकृत्या क्लिष्ट-चेतसः । स्वच्छा अपि तमस्त्वेन भासन्ते भास्व(९ए)त: कराः ।।६२ ।। इच्चाइ पढइ जा तत्थ ताव एत्थंतरम्मि संपत्तो। धरणिंदो विन्नाउं दंसण-कज्जं ति तो तेण ।।३।। निव-लोय-लोयणाणं पयंसिया पास-सामिणो पडिमा । निग्गच्छंती देवुत्तमंग-मज्झाओ सहस त्ति ।।६४ ।। एवं कमंकमेणं अंतिम-बत्तीसियाय पज्जते ।
१. मुणसि २. प्रकासितं ३. समुद्गत ४. त्वद्वाक्पथोऽपि येषां० ५. नामलालोक० ६. त्याक्लि ।