________________
वादोपनिषद्
१०3
૧Q૪
वादोपनिषद्
पहरंति तहा जह तं न होइ पच्छा मया सव्वे ।।३३।। एवं निहयम्मि बले पडिवक्ख-निवस्स संतियं सव्वं । गहियमियरेण सूरीण दढयरं कुणइ तो भत्तिं ।।३४ ।। निसुयमिणं लोयाओ सव्वं सिरि-वुडवाइसूरीहिं ।
तो तस्स बोहणत्थं संपत्तो तत्थ एगागी।।३५।। दिट्ठो सो बहु-कइ-वाइ-लोय-सेविज्जमाण-कमजुयलो । निव-पूय-गविएणं णावगओ तेण सो सूरी ।।३६।। जोडिय-करेण तेणं भणियं मम देसु एग वक्खाणं । नत्थिऽत्थं का वि वेला मोत्तूणं एग वेल त्ति ।।३७ ।। रायउले गच्छामी जीए वेला (पत्र ६ अप्राप्य)।
....... ...... ||३८।।
सिरि-सिद्धसेणसूरी जाओ निद्दलिय-वाइ-मओ ।।२२।। सो अन्नया कयाई बाहिं जंतोऽवलोइओ मग्गे। सामंत-मंति-सहिएण विक्कमाइच्च-नरवइणा ।।२३।। आसीवाओ एयाण केरिसो चिंतिऊण तो विहिओ । दिट्ठि-पणामो तेहिं वि तब्भावं जाणिउं दिन्नो । ।२४ ।। करि-कंधराधिरूढस्स विक्कमाइच्च-राइणो झत्ति । महसदेणं उन्भेवि निय-करं धम्मलाभो ते ।।२५।। छइल्लत्तण-तुटेण दव्व-कोडी दवाविया रन्ना । तेणं कविराएणं पारिग्गहिएण तं दाणं ।।२६।। निव-वायपट्टयं चिय लिहियं अज्ज विय... । [पत्र ४ अप्राप्य... .... ... ....] ।।२७।। [5A] तो वत्थव्व-निवेणं भणियं अम्हाण गोट्ठि-वोच्छेओ। होही तुमए सद्धिं जेणाहं तुच्छ-धण-सुहडो ।।२८ ।। तन्नेह-मोहिएणं भणियं तो सूरिणा महाराय । अहयं तुह सन्नेझं करेमि मा भीहि इय भणिए ।।२९ ।। एगंमी आवाडे खित्तो पुव्व-कय-दव्व-संजोओ। तस्स पभावा जायं कणयं तं तस्स दिन्नं ति।।३०।। दब्वेण तेण भिच्चाणं संगहं कुणइ जाव नरनाहो । पडिवक्ख-निवो पत्तो झइ त्ति ता तेण तन्नयरं ।।३१।। परिवेढियं समंता आउलिभूयम्मि सूरिणा तत्तो । खित्ता जलस्स मज्झे सिद्धत्था ते भडा जाया ।।३२ ।। गहिय-दढाउह-सत्था गंतं ते सत्तु-सेन्न[5B]-मज्झम्मि।
[7A] ...... तिस्सा ओयरिय तो झत्ति ।।३९ ।। चलणेसु निवडिऊणं जंपइ मह खमह अविणयं भंते । तो अणुसट्ठो सूरीहिं भद्द एयं किमाढत्तं ।।४।। कत्थ वयं कत्थेयं चरियं तुम्हारिसाणं विउसाण । विनाय-समयसाराण दूरओ जं विसंवयइ ।।४१ ।। इच्चाइ-महुर-वयणेहिं चित्तमावज्जिऊण तो भणिओ। कुण संपइ सामन्नं सुनिक्कलं सरय-सलिलं व ।।४२।। तेण वि तह त्ति भणियं विहियं सव्वं पि नियय-गुरु-वयणं । पर-लोय-गए त[7B]म्मि य अह अन्नया सिद्धसेणेण ।।४३ ।। लोउत्तीए विसंठुल-पाइय-सिद्धंत-लज्जमाणेणं ।
१. विहे। २. आवाहे ३. पभावे ४. आउलभू० ।
१. निहिय० । २. वाय० । ३. थि० । ४. पायइ।