________________
१६ विरुद्धस्य लक्षणम, तत्संवादिजैनतर्कपरिभाषोक्तस्य विरुद्धलक्षणस्य विवेचनम् ।३७०-१४ १७ अनैकान्तिकस्य लक्षणम् , तत्प्रभेदस्य चोपदर्शनम् ।
३७०-१९ १८ सोपाधिकत्वेन स श्यामो मित्रातनयत्वादित्यत्र हेतुाप्यत्वासिद्व इति नैयायिकमतस्य
खण्डनम् , तस्य सन्दिग्धविपक्षवृत्तिः हेतुरनैकान्तिक इत्यत्रैवान्तर्भावात् । ३७१ ---२ १९ अप्रयोजकापरनामाऽकिञ्चित्कराख्यहेतोः पक्षाभासेऽन्तर्भावान्नातिरिक्तहेत्वाभासत्वमित्युपदर्शितम् । .
३७१-६ २० कालात्ययापदिष्टस्यापि पक्षदोषान्तर्भावनेन हेत्वाभासत्वमपाकृतम् । ३७१-१३ २१ प्रकरणसमस्यासिद्धावन्तर्भावादतिरिक्तहेत्वाभासत्वमपाकृतम् ।
३७१-२० २२ जैनमते साधारणानैकान्तिक एक एवान कान्तिकभेदो न त्वसाधारणानुपसंहारिणावित्युपपादितम् ।
३७१-२२ २३ पक्षासिद्धिरपि पक्षदोष एव न हेतुदोष इति ।।
३७२-२ २४ निश्चितान्यथानुपपत्त्यात्मकैकलक्षणको हेतुर्गमको न त्रिलक्षणादिरिति निगमितम् ,
सोऽपि गमकः प्रधानगौणभावेन परस्परस्वरूपाजहदत्तिसाधयेवैधर्म्यरूपात्, न तु केवलात्साधर्म्यादितः ।
३७२-३ २५ जैनमते एकान्तेन केवलान्वयि हेतुः केवलव्यतिरेकी च हेतुर्नास्त्येव, व्यवहारस्तु
तथोभयसद्भावेऽपि वस्तुत्वप्रमेयत्वादावन्वयव्याप्तित एव केवलान्वयीति, लक्ष
गाद्यात्मकहेतोश्च व्यतिरेकव्याप्तित एव केवलव्यतिरेकीति। ३७२-७ ५७-१ सामान्यविशेषयोस्स्वरूपं मिथो विभिन्नमेवेत्यनूद्य तन्निराकरणचिकीर्षया 'दव्वट्ठियवत्तव्वं' इति सप्तपश्चाशत्तमगाथेत्येवमवतरणम् ।
३७२-२२ २ उक्तगाथाविवरणं, तत्र द्रव्याथिकनयवक्तव्यं विशेषनिरपेक्षं सामान्य, पर्यायास्तिकनयवक्तव्यः सामान्यनिरपेक्षो विशेष एव, एतावेकत्र दर्शितौ स्वस्वप्रतिनियतापेक्षया वादमतिशयाते इति ।
३७२-२७ ३ तथैवाध्यक्षप्रमाणेनानुभूयमानत्वहेतुना वस्तुमात्रे सामान्यविशेषोभयात्मकत्वं
साधितम् । ४ विशेष-सामान्य-तदुभय-तदनुभयसायनेषु दोषोद्भावनतोऽनेकान्तवादव्यवस्थापनम् ।
३७३-२० ५८-१ स्याद्गर्भमेव साध्यं परदूषणानाक्रान्तं साधयितुं योग्यं, न त्वेकान्तात्मकमित्यु
पदर्शनपरतया 'हेउविसओवणीयं' इत्यष्टपञ्चाशत्तमगाथाऽवतारिता। ३७४-११ २ उक्तगाथाविवरणम् , तत्र हेतुज्ञानजन्यानुमितिविधेयतयोपनीतं वस्तु दूषणवादी
___३७३-९
"Aho Shrutgyanam"