________________
षचतुर्थम् । ]
भाषाटीकासमेतः ।
ऊर्द्धविस्तृतदोः पाणिनृमाने त्रिषु पौरुषम् । प्रत्यूषोऽहमुखे पुंसि प्रत्यूषो वसुदैवते ॥ २७ ॥ प्रदोषः पुंसि दोषे स्यान्नाट्योत्त्यार्ये च मारिषः । रौहिषं कत्तृणे पुंसि मृगभेदे तु रौहिषः ॥ २८ ॥ विशेषो भेदमात्रेऽपि विशेषस्तिलकेऽपि च । विश्लेषः स्याद्विघटने विश्लेषो विधुरे तथा ॥ २९ ॥ व्याकर्षः शारिफलके द्यूताक्षाकर्षणेषु च । शुश्रूषा श्रोतुमिच्छायां परिचर्याकथानयोः ॥ ३० ॥ कुशीलवेषे शैलूषः शैलूषो बिल्वपादपे । सङ्घर्षः स्पर्द्धने घर्षे प्रमोदेऽपि प्रभञ्जने ॥ ३१ ॥ पचतुर्थम् ।
अनुकर्षो रथस्याधोदारुण्यप्यनुकर्षणे । अनुतर्षः सुरापानपात्रे तृष्णाभिलाषयोः ॥ ३२ ॥
पौरुष - लंबी दोनों भुजाओंसे प्रमाण | व्याकर्ष- चौपड़, जूवा, पाशा, आ( न० ) कर्षण (पुं० ) परिचर्या शुश्रूषा - सुनने की इच्छा, ( टहल ), कथन ( पुं० ) ॥ ३० ॥ शैलूष - नट, बिल्वका वृक्ष ( पुं० ) संघर्ष - ईर्षा, घिसना, आनंद, वायु ( पुं० ) ॥ ३१ ॥ पचतुर्थ |
प्रत्यूष - दिनका मुख ( प्रातः काल ), वसुदेवताचाला ( पुं० ) ॥ २७ ॥ प्रदोष -दोष (पुं० ) मारिष - नाट्यकी उक्ति में आर्य (पुं०) रौहिष- रोहिष तृण, ( न० ) रौहिष- मृगभेद ( पुं० ) ॥ २८ ॥ विशेष-भेदमात्र, तिलक (पुं० ) विश्लेष-वियोग, अत्यंत
( पुं० ) ॥ २९ ॥
३८३
अनुकर्ष-रथके नीचेके भागका काष्ठ, अनुकर्षण (पुं० )
वियोग | अनुतर्ष-मदिरापीनेका पात्र, तृषा, अभिलाषा ( पुं० ) ॥ ३२ ॥
"Aho Shrutgyanam"