________________
२३०
क्रिया - कोश
*७३*१३८ सुषम-दुःषम काल में भारतवासी मनुष्य और अंतक्रिया
तीसे णं भंते! समाए पच्छिमे तिभागे भरहे वासे मणुयाणं फेरिसए आयारभाव पडोयारे होत्था ? गोयमा ! तेसिं मणुयाणं छव्विहे संघयणे छव्विहे ठाणे बहूणि धणुयाणि उड्डू उच्चत्तेणं जहण्णेणं संखिज्जाणि वासाणि उक्को सेणं असंखिजाणि वासाणि आउयं पालंति पालित्ता अप्पेगइया णिरयगामी अप्पेगइया तिरियगामी अप्पेगइया मस्सगामी अप्पेगइया देवगामी अप्पेगश्या सिज्यंति जाव सन्वदुक्खाणमंत करेंति । --जम्बु । वक्ष २ । सू २७ । पृ० ५५० सुषम- दुःषम काल के तीसरे भाग में [अवसर्पिणी काल के तीसरे आरा के तीसरे भाग में] कितनेक मनुष्य सिद्ध-बुद्ध-मुक्त होते हैं यावत् सर्व दुःखों का अन्त करते हैं ।
*७३ १३.६ दुषम- सुषम काल में भारतवासी मनुष्य और अन्तक्रिया :
तीसे णं भंते! समाए भरहे वासे मणुयाणं केरिसए आयारभाव पडोयारे पन्नत्ते ? गोयमा ! तेसिं भणुयाणं छव्विहे संघयणे छविहे संठाणे बहूई धणू उड्ड उच्चत्तेणं जहणेणं अतोमुहुत्तं उक्कोसेणं पुग्वकोडी आउयं पार्लेति पालइत्ता अप्पेश्या णिरयगामी जाव देवगामी अप्पेगश्या सिज्यंति बुज्यंति जाव सव्वदुखतं करोति - जम्बु । वक्ष २ । सू ३४ | ० ५५६ दुःषम- सुषम काल में कितनेक भारतवासी मनुष्य सिद्ध-बुद्ध-मुक्त होते हैं यावत् सर्व दुःखों का अन्त करते हैं ।
*७३·१३.१० दुःषम काल में भारतवासी मनुष्य और अन्तक्रिया :
(क) तेसिं मणूयाणं छविहे संघयणे छविहे संठाणे बहुईओ रयणीओ उड्ड उच्चतेणं जहणेणं अतोमुहुत्तं उक्कोसेणं साइरेगं वासस्यं आउयं पार्लेति पालकत्ता अप्पेगइया णिरयगामी जाव सव्वदुक्खाणमंतं करेंति ।
-- जम्बु । वक्ष २ | सू ३५ | १० ५५७ हों ] दुःषम काल में भी सिद्ध
कितनेक मनुष्य [ जो दुःषम- सुषम काल में जन्मे हुए बुद्ध-मुक्त होते हैं यावत् सर्वं दुःखों का अन्त करते हैं ।
;--
(ख) [ पुलाए णं भंते ] जह ओसप्पिणिकाले होज्जा १, सुसमाकाले होज्जा २, सुसमदुसमाकाले होज्जा ४, दूसमाकाले होज्ना ५, दूसमदुसमाकाले पडुच्च णो सुसमसुसमाकाले होज्जा १, जो सुसमाकाले
"Aho Shrutgyanam"
होज्जा किं सुसमसुसमाकाले होज्जा ३, दूसमसुसमाकाले होज्जा ६ ? गोयमा ! जमणं होज्जा २, सुसमदुसमाकाले