________________
१२८ मन्त्रियशपालविरचितं
[ पञ्चमोतओ हं बंभसावगवेसं कडुय गदो निवदिगुरुणो धम्मारामे। गुरुसेवत्थमागदेण दिहो रन्ना । समाणधम्मिगु त्ति नीदो धवलहरे । ठिदो य बहुधा । परिट्टिदो पुरोहिदपदे । तत्थ ठिदस्स अदिकंतो इत्तिको कालो । मुणिमिदिवित्तमसेसं पि । संपदि संसारगवदियरे पणढेसु कलिकंदलप्पभुदिसु विडंबिदेसु जूदपमु. हेसु अहं पि नियभएण अवकंतो।
राजा___ दुरात्मनाऽमुना धर्मच्छम धृत्वाऽस्मि वञ्चितः ।
विशारदोऽपि वेश्याभिरिव श्रेणिकनन्दनः ।। ५१॥ विवेकादयः-एवमेतत् । मोहराजः-(सहर्ष ) साधु भोः कदागम ! साधु । अपि च
व्याजेन सुप्रयुक्तेन निर्मलज्ञानलोचनः।
वश्यते चतुरास्थोऽपि मर्त्यमात्रस्य का कथा ? ॥ ५२॥ कदागमः-(१) देव ! विवेयचंदेण चालुक्कनिवदी अणुसरिदो।।
मोहराजः-तथापि किम् ? । न खलु बहुभिरप्याखुभिः समुदितैर्मार्जारकण्ठे बध्यते घण्टा । अपि च
नृपः सोऽप्यस्य संपाद्राज्यभ्रंशमवाप्स्यति ।
कपोताध्यासिता येन शाखा शुष्यति शाखिनः ॥ ५३॥ पुण्यकेतुः-आर्य विवेकचन्द्र ! शृण्वन्नसि दुरात्मनो निरर्गलं वल्गितम् ।
विवेकचन्द्रः-अथ किम् ? ।
कदागमः-(२) विवेयदुहिदा परिणीदा गुज्जरनरिंदेण । मयधणमोयणजूदाइवसणनिव्वासणे पूरिदो पणो तीए । तत्प्रतिपत्त्या दुर्लभा पुरुषाणां प्रवेशाः । ततोऽहं ब्रह्मश्रावकवेषं कृत्वा गतो नृपतिगुरोधर्मारामे । गुरुसेवार्थमागतेन दृष्टो राज्ञा । समानधार्मिक इति नीतो धवलगृहे । स्थितश्च बहुधा । परिस्थितः पुरोहितपदे । तत्र स्थितस्यातिक्रान्त एतावान् कालः । ज्ञातमितिवृत्तमशेषमपि । संप्रति संसारकव्यतिकरे प्रनष्टेषु कलिकन्दलप्रभृतिषु विडम्बितेषु द्यूतप्रमुखेष्वहमपि निजभयेनापक्रान्तः ।
(१) देव ! विवेकचन्द्रेण चौलुक्यनृपतिरनुसृतः।
(२) विवेकदुहिता परिणीता गूर्जरनरेन्द्रेण । मृतधनमोचनद्यूतादिव्यसननिर्वासने पूरितः पणस्तस्याः।
"Aho Shrutgyanam"