________________
ਪੈਂਤੀਵਾਂ ਅਧਿਐਨ (ਅਦਾਲਕ ਅਰਹਤ ਰਿਸ਼ਿ ਭਾਸ਼ਿਤ)
“ਕਰੋਧ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਮਾਨ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਛੁਪਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਅਤੇ ਲੋਭ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਜੀਵ ਚਾਰ ਸਥਾਨਾਂ ਤੋਂ ਪਾਪ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਪਾਪ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕਰਕੇ ਚਾਰ ਗਤੀ ਸੰਸਾਰ ਰੂਪੀ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਵਾਰ ਵਾਰ ਅਪਣੀ ਆਤਮਾਂ ਨੂੰ ਭਟਕਾ ਕੇ ਆਤਮ ਗੁਣਾ ਦਾ ਨਾਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਅਵਗੁਣ ਕਸ਼ਾਏ ਹਨ ਕਰੋਧ, ਮਾਨ, ਮਾਇਆ ਅਤੇ ਲੋਭ ” ।
“ਹੁਣ ਮੈਂ ਕਸ਼ਾਏ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਕਰੋਧ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ,
ਮਾਨ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ, पॆक्षे ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹਿੰਦਾ ਹਾਂ ਅਤੇ ਲੋਭ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। ਤਿੰਨ ਗੁਪਤੀਆਂ ਤੋਂ ਗੁਪਤ ਤਿੰਨ ਦੰਡ (ਮਨ, ਵਚਨ ਤੇ ਸ਼ਰੀਰ) ਤੋਂ ਰਹਿਤ, ਸ਼ਲਯ (ਕੰਡੇ) ਰਹਿਤ, ਅਹੰਕਾਰ ਰਹਿਤ, ਚਾਰ ਨਾ ਆਖਨਯੋਗ ਕਥਾਵਾਂ ਤੋਂ ਰਹਿਤ, ਪੰਜ ਸਮਿਤੀਆਂ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ, ਪੰਜ ਇੰਦਰੀਆਂ ਰਾਹੀਂ ਸਰੀਰ ਧਾਰਨ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਇਹਨਾਂ ਯੋਗਾਂ ਦੇ ਕਾਬੂ ਕਰਨ ਲਈ, ਨੌਂ ਕੋਟੀ ਪਰਿਸ਼ੁੱਧ ਦੱਸ ਦੋਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਮੁਕਤ, ਉਦਭਮ ਅਤੇ ਉਤਪਾਦ ਦੇ ਦੋਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਸ਼ੁੱਧ, ਦੂਸਰੇ ਘਰਾਂ ਦੇ ਲਈ ਬਣਾਇਆ ਹੋਇਆ, ਅੱਗ ਅਤੇ ਧੂਏਂ ਰਹਿਤ ਸ਼ਸਤਰ ਤੋਂ ਰਹਿਤ ਅਤੇ ਸ਼ਸਤਰ ਰਾਹੀਂ ਪ੍ਰਨਿਤ ਭੋਜਨ, ਆਸਨ ਅਤੇ ਹੋਰ ਲੋੜ ਦੀਆਂ ਵਸਤੂਆਂ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਅਤੇ ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਸ਼ੁਧ ਕਰਦਾ ਹਾਂ” ਅਜਿਹਾ ਅਦਾਲਕ ਅਰਹਤ ਰਿਸ਼ਿ ਨੇ ਆਖਿਆ।
“ਅਗਿਆਨ ਨਾਲ ਘਿਰੀਆ ਮੂਰਖ ਆਤਮਾ ਕੇਵਲ ਵਰਤਮਾਨ ਨੂੰ ਵੇਖਦਾ ਹੈ, ਕਰੋਧ ਨੂੰ ਮਹਾਂਵਾਨ ਮੰਨਕੇ ਉਸ ਰਾਹੀਂ ਅਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਿੰਨ ਲੈਂਦਾ ਹੈ”। ॥1॥ “ਬਾਨ ਨਾਲ ਜਖਮੀ ਹੋਣ ਤੇ ਇੱਕ ਜਨਮ ਬਿਗੜਦਾ ਹੈ, ਕਰੋਧ ਬਾਨ ਦੇ ਆਉਂਣ ਤੇ ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੀ ਪ੍ਰੰਪਰਾ ਹੀ ਖਰਾਬ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ" ਅਜਿਹਾ ਮੈਂ ਮੰਨਦਾ ਹਾਂ। ॥2॥
[89]
