________________
ਸਾਤਾਵੇਦਨੀਆ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਹਿੰਸਾ ਆਦਿ ਦੇ ਕਾਰਨ ਆਤਮਾ ਜਿਸ ਡਰ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉੱਥੇ ਡਰ ਉਤਪਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਰਥ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਉਹ ਉਥੇ ਠਹਿਰੇਗਾ ਪਰ ਜਿਸ ਨੇ ਅਪਣੇ ਕੀਤੇ ਕਰਮ ਨਿਸ਼ਚਤ ਕਰ ਲਏ ਹਨ। ਅਜਿਹਾ ਨਿਰਗ੍ਰੰਥ ਪਾਪ ਨੂੰ ਰੋਕ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਸੰਸਾਰ ਦਾ ਛੇਦਣ ਕਰਕੇ ਸੰਸਾਰ ਦੀ ਵੇਦਨਾ ਨੂੰ ਨਸ਼ਟ ਕਰਕੇ ਸੰਸਾਰ ਰਹਿਤ ਅਤੇ ਸੰਸਾਰ ਦੀ ਵੇਦਨਾ ਰਹਿਤ ਹੋ ਕੇ ਉਹ ਦੁਬਾਰਾ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਫਸਦਾ”।
“ਗਤੀ ਵਿਆਕਰਣ ਗ੍ਰੰਥ ਆਦਿ ਤੋਂ ਇਹ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਦੂਸਰੇ ਪਾਠ ਵਿੱਚ ਵੀ ਵੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਕੀ ਜੀਵ ਗਤੀਸ਼ੀਲ ਅਤੇ ਪੁਦਗਲ ਵੀ ਗਤੀਸ਼ੀਲ ।
“ਗਤੀ ਦੋ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੀ ਹੈ, ਪ੍ਰਯੋਗ ਗਤੀ ਵਿਸ਼ਤਰਾਸ ਗਤੀ ਇਹ ਜੋ ਜੀਵ ਅਤੇ ਪੁਦਗਲ ਦੋਹਾਂ ਦੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਐਦਾਇਕ ਅਤੇ ਪਰਿਣਾਮਕ ਰੂਪ ਗਤੀ ਭਾਵ ਵਿੱਚ ਗਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਉਸ ਨੂੰ ਗਤੀ ਆਖਦੇ ਹਨ। ਜੀਵ ਉਰਧਗਾਮੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਜਦਕਿ ਪੁਦਗਲ ਅਧੋਗਾਮੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਪਾਪ ਕਰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਜੀਵਾਂ ਦੇ ਪਰਿਣਾਮ ਵਿਚ ਜੀਵ ਦੀ ਅਤੇ ਪਾਪ ਕਰਮ ਨਾਲ ਘਿਰੇ ਆਤਮ ਪੁਦਗਲਾ ਦੀ ਗਤੀ ਵੀ ਪ੍ਰੇਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਪ੍ਰਜਾ ਕਦੇ ਵੀ ਸੁੱਖ ਅਵਸਥਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗੀ। ਆਤਮਾ ਆਜਾਦ ਅਵਸਥਾ ਵਿਚ ਕਰਮ ਕਰਕੇ ਅਪਣੇ ਕੀਤੇ ਕਰਮਾਂ ਨੂੰ ਭੌਗਦਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਹਿੰਸਾ ਤੋਂ ਪਰਿਹਿ ਤੱਕ। ਅਜਿਹਾ ਅਗਿਆਨੀ ਘਿਰਿਆ ਬੰਨੀਆਂ ਕਰਮਾਂ ਦਾ ਅੰਤ ਨਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਅਤੇ ਚਤੁਰਯਾਮ ਤੋਂ ਰਹਿਤ ਅੱਠ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਕਰਮ ਨੂੰ ਬੰਨਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਕਰਮ ਚਾਰ ਪ੍ਰਕਾਰ ਨਾਲ ਜੀਵ ਨੂੰ ਫਲ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਨਰਕ ਦੇ ਰਾਹੀਂ ਪਸ਼ੂਯੋਨੀ ਰਾਹੀਂ, ਮਨੁੱਖਯੋਨੀ ਅਤੇ ਦੇਵਯੋਨੀ ਰਾਹੀਂ।
[80]