________________
“ਪੁੰਨਸ਼ੀਲ, ਬੁੱਧੀਮਾਨ, ਜਿੰਨੇਦਰ ਦੇਵ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਾ ਉਲੰਘਣ ਇਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੁੱਖਕਾਰੀ ਹੈ, ਤਿੰਨ ਲੋਕ ਦੇ ਸਾਰ ਭੂਤ ਮਹਾਨ ਗਿਆਨੀ ਮਹਾਂਪੁਰਸ਼ਾਂ ਨੇ ਜੋ ਆਖਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਲਈ ਸਹੀ ਹੈ। ਉਸ ਗਿਆਨ ਨੂੰ ਛੋਹ ਕੇ ਉਸ ਤੋਂ ਕਦੇ ਪਿੱਛੇ ਨਾ ਹਟੇ। ॥37-38॥
“ਰਾਜ ਚਿੰਨ੍ਹ ਬੰਨ ਕੇ ਰਸਤੇ ਸਵਾਰ ਜੋਧਾ ਸਿੰਘਨਾਦ ਕਰਕੇ ਜੇ ਰਣ ਭੂਮੀ ਵਿੱਚੋ ਭੱਜਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਸੋਭਾ ਨਹੀਂ ਪਾਉਂਦਾ। ਅਗੰਧਨ ਕੁਲ (ਇੱਕ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਕੁਲ) ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਸੱਪ ਜੇ ਮਹਾਂ ਵਿਸ਼ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਫਿਰ ਉਸ ਨੂੰ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਹੀਨਤਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ॥39-40॥
“ਜਿਵੇਂ ਰੁਕਮੀ ਕੁਲ ਵਿੱਚ ਉਤਪਨ ਹੋਏ ਸੱਪ ਸੁੰਦਰ ਭੋਜਨ ਕਰਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਉਗਲਦੇ ਹਨ ਫਿਰ ਉਸ ਨੂੰ ਖਾ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਸੱਪ ਧਿਕਾਰ ਦੇ ਪਾਤਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਜਿੰਨੇਦਰ ਭਗਵਾਨ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਾ ਪਾਲਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਅਪਣੀ ਆਤਮਾ ਦਾ ਕਲਿਆਣ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸੰਸਾਰ ਦੀ ਅੱਗ ਤੋਂ ਨਿਕਲ ਕੇ ਸੁੱਖੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਇਹੋ ਸੱਚਾ ਸੁੱਖ ਹੈ। 41-42॥
“ਇੰਦਰ ਦਾ ਵਜਰ, ਜਲਦੀ ਅੱਗ, ਕਰਜਾ ਅਤੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਇਨੀ ਹਾਨੀ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚਾ ਸਕਦੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਨ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਰਿਧੀ ਦਾ ਹੰਕਾਰ ਪਹੁੰਚਾਉਂਦਾ ਹੈ। ॥43॥
“ਜ਼ਹਿਰ ਅਤੇ ਮਗਰ ਮੱਛ ਆਦਿ ਨਾਲ ਭਰੇ ਸਰੋਵਰ, ਵਿਸ਼ ਕੰਨਿਆ ਅਤੇ ਮਾਸ ਨਾਲ ਭਰੀ ਨਦੀ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੁੱਖ ਦੇ ਕਰਮ ਵੀ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਦੁੱਖ ਦਾ ਹੀ ਕਾਰਨ ਬਣਦੇ ਹਨ। ॥44॥
[113]
