________________
ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਸੁਭੱਦਰਾ ਆਪਣੀ ਇਕ ਸਮੇਂ ਹਿਸਥਾਂ ਲਈ ਬੱਚਿਆ ਨਾਲ ਪ੍ਰੇਮ ਕਰਨ ਲਗੀ। ਪ੍ਰੇਮ (ਮਮਤਾ) ਵੱਸ ਉਹ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਤੇਲ, ਵਟਨਾ, ਪੀਣ ਲਈ ਪਾਸ਼ਕ ਜਲ (ਕੱਚਾ ਪਾਣੀ), ਮੇਹੰਦੀ, ਕੜੇ, ਕਜਲ, ਚੰਦਨ, ਸੁਗੰਧਤ ਦਰਵ, ਖਿਲੋਨੇ, ਖਾਣ ਵਾਲੀਆਂ ਮਿਠਾਇਆਂ ਇੱਕਠੀਆਂ ਕਰਨ ਲੱਗੀ। ਉਹ ਸੁਭੱਦਰਾ
ਹਿਸਥੀ ਦੇ ਕੁਮਾਰ, ਕੁਮਾਰੀਆਂ, ਬੱਚੇ, ਬੱਚੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਦੇ ਤੇਲ ਮਾਲਿਸ ਕਰਦੀ ਕਿਸੇ ਦੇ ਵਟਨਾ ਮਲਦੀ, ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਾਸ਼ਕ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਨਹਲਾਉਂਦੀ, ਸੁਰਮਾ ਲਗਾਉਂਦੀ, ਮੱਥੇ ਤੇ ਬਾਣ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੇਸਰ ਦਾ ਤਿਲਕ ਕਰਦੀ। ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਝੂਲਾ ਝੂਲਾਉਂਦੀ। ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਕਤਾਰ ਵਿੱਚ ਖੜ੍ਹਾ ਕੇ ਸਾਰੀਆਂ ਦੇ ਚੰਦਨ ਦਾ ਤਿਲਕ ਲਗਾਉਂਦੀ। ਕਿਸੇ ਬੱਚੇ ਦੇ ਸ਼ਰੀਰ ਨੂੰ ਸੁਗੰਧਿਤ ਵਟਨੇ ਨਾਲ ਸ਼ਿੰਗਾਰਦੀ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਖਿਲੋਣੇ ਦਿੰਦੀ। ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਮਿਠਾਈ ਦੁੱਧ ਦਿੰਦੀ, ਕਿਸੇ ਲਈ ਕਾਗਜ਼ ਦੇ ਫੁੱਲਾਂ ਦੀ ਮਾਲਾ ਤਿਆਰ ਕਰਦੀ ਹੈ। | ਕਿਸੇ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਅਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ਤੇ, ਪੱਟ ਤੇ ਪੀਠ ਤੇ ਲਗਾਉਂਦੀ। ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਛਾਤੀ ਨਾਲ ਵੀ ਲਗਾਉਂਦੀ। ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਮੋਡੇ ਤੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸਿਰ ਤੇ ਰੱਖਦੀ ਕਿਸੇ ਦੇ ਹੱਥ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਹੋਲੀ ਜਾਂ ਉੱਚੀ ਆਵਾਜ ਵਿੱਚ ਗਾਉਂਦੀ। ਪੁੱਤਰ, ਪੁੱਤਰੀ, ਪੋਤੇ, ਦੋਹਤੇ, ਪੋਤੀ, ਦੋਹਤੀ ਦੀ ਇੱਛਾ ਪੂਰੀ ਕਰਦੀ ਉਹ ਸੁਭੱਦਰਾ ਇਹ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਸੀ।
॥12॥
ਸੁਭੱਦਰਾ ਸਾਧਵੀ ਦੇ ਅਜਿਹੇ ਸਾਧੂ ਪ੍ਰੰਪਰਾ ਰਹਿਤ ਆਚਰਨ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਸੁਵਰਤਾ ਗੁਰਨੀ ਸਾਧਵੀ ਬੋਲੀ, “ਹੇ ਦੇਵਾਨੂਪਿਆ ! ਅਸੀਂ ਸੰਸਾਰਕ ਵਿਸ਼ੇਆਂ ਤੋਂ ਰਹਿਤ, ਈਰੀਆ, ਸਮਿਤੀ ਯੁੱਕਤ ਗੁਪਤ ਬ੍ਰਹਮਚਾਰਨੀ ਹਾਂ। ਸਾਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਕੰਮ ਕਰਨੇ ਸ਼ੋਭਾ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੇ। ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਪਾਪ ਦੀ ਸ਼ੁਧੀ ਲਈ ਅਲੋਚਨਾ ਤੇ ਪ੍ਰਾਸ਼ਚਿਤ ਕਰੋ
- 82 -
