________________
ਪ੍ਰਸਤਾਵਨਾ !
| ਮਨੁੱਖੀ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਮਿਹਨਤ ਦਾ ਆਖਰੀ ਉਦੇਸ਼ ਸੁੱਖ ਹੈ। ਪੂਰਨ ਨੂੰ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਸੁੱਖ ਦਾ ਸਮਾਨ ਅਰਥ ਹੈ। ਮਨੁੱਖ ਸਭ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੀ
ਰਾਜਨੀਤਿਕ, ਸਮਾਜਿਕ, ਆਰਥਿਕ, ਬੋਧਿਕ ਅਤੇ ਭਾਵਆਰਥ ਲੈ ਤੋਂ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਦੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਰੂਪਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ
ਹੀ ਸਿਧਾਂਤ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਹੈ ਸੁੱਖ ਦੀ ਪੂਰਨ ਅਤੇ ਸ਼ਾਸਵਤ ਝੂ ਸਥਿਤੀ। ਸੰਪੂਰਨ ਮਨੁੱਖ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਦਾ ਇਹੋ ਉਦੇਸ਼ ਹੈ, ਇਸ ਉਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਦੇ ਘੇਰੇ ਵਿੱਚ ਖੇਤੀ, ਉਦਯੋਗ, ਖੁਰਾਕ, ਕੱਪੜਾ, ਸੰਗੀਤ, ਪ੍ਰੇਮ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਮੈਂ ਤਿਆਗ, ਧਾਰਮਿਕ ਕਾਰਜ, ਸੰਨਿਆਸ, ਦੇਵੀ ਦੇਵਤਿਆ ਦੀ ਭਗਤੀ, ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਸਿਧਾਂਤ ਅਤੇ ਧਿਆਨ, ਸਿੱਖਿਆ, ਕਾਵਿ ਸਰਜਨਾ, ਨੂੰ ਚਿੱਤਰਕਲਾ, ਗ੍ਰੰਥ ਰਚਨਾ ਆਦਿ ਸਭ ਕੁੱਝ ਇਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮਨੁੱਖੀ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਕਿਸੇ ਭਾਗ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹਾ ਮਨੁੱਖ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ ਜੋ ਇਸ ਸੁੱਖ ਦਾ ਇਛੁੱਕ ਨਾ ਹੋਵੇ। ਇਹ ਇੱਕ ਸਿੱਧ ਤੱਥ ਹੈ, ਜੋ ਸਾਰੇ ਵੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਣੀਆਂ ਵਿੱਚਕਾਰ ਸਮਤਾ ਦੇ ਮੂਲ ਆਧਾਰ ਨੂੰ ਸਥਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਪ੍ਰਾਗ ਇਤਿਹਾਸ ਕਾਲ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਆਧੁਨਿਕ ਵਿਗਿਆਨਕ ਯੁੱਗ ਹਰ ਛੋਟੇ ਨੂੰ
ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਪਾਣੀ ਸੁੱਖ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਦੀ ਖੋਜ ਵਿੱਚ ਜੁਟਿਆ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਮਨੁੱਖੀ ਨੂੰ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਅਤੇ ਸੱਭਿਅਤਾ ਵਿੱਚ, ਸੁੱਖ ਵਿੱਚ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਦੀ ਖੋਜ ਇੱਕ
ਜਿਹੀ ਸੁਨਿਹਰੀ ਕੜੀ ਹੈ ਜੋ ਭਿੰਨ ਭਿੰਨ ਮਨੀਆਂ ਰਾਹੀਂ ਨਿਰਮਤ ਤੇ ਮਾਨਵਤਾ ਦੀ ਏਕਤਾ ਨੂੰ ਸਪੱਸ਼ਟ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਭਾਰਤੀ ਧਾਰਮਿਕ ਨੂੰ ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਇਸ ਸਰਵਉੱਚ ਸੁੱਖ ਨੂੰ ਨਿਰਵਾਣ, ਮੋਕਸ਼, ਮੁਕਤੀ, ਕੇਵਲਯ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ੁੱਧੀ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਭਾਸ਼ਾ ਬਦਲਾਉ ਦੀ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਤੋਂ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਇਸ ਨੂੰ ਲਿਬਰੇਸ਼ਨ ਕਿਹਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
IV |
