________________
ਧਿਆਨ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਸੂਤਰ ਹੈ ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ ਜੀਉਣਾ ਅਤੇ ਵਰਤਮਾਨ ਨੂੰ ਸੰਵਾਰ ਕੇ ਜਿਉਣਾ। ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਨੇ ਜੋ ਅਪ੍ਰਮਾਦ (ਅਣਗਿਹਲੀ ਰਹਿਤ) ਜੀਵਨ ਜਿਉਣ ਦਾ ਸੰਦੇਸ਼ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਉਸ ਦਾ ਸਾਫ ਅਰਥ ਹੈ ਕਿ ਹਰ ਪਲ ਜਾਗਰੂਕ ਹੋ ਕੇ ਜਿਉ। ਜਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਭਾਰੰਡ ਪੰਛੀ ਹਰ ਵੇਲੇ ਜਾਗਰੁਕ (ਸਾਵਧਾਨ) ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਸਾਧਕ ਨੂੰ ਵੀ ਉਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਹਰ ਪਲ ਵਿੱਚ ਸਾਵਧਾਨ ਤੇ ਜਾਗਰੂਕ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਧਿਆਨ ਵਰਤਮਾਨ ਪਲ ਨੂੰ ਸੁੰਦਰ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਉਪਾਅ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਧਿਆਨ ਪਰਮ ਅਪ੍ਰਮਾਦ ਹੈ, ਪਰਮ ਜਾਗਰੁਕਤਾ ਹੈ, ਧਿਆਨ ਦੇ ਪਲ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਦੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ, ਸਗੋਂ ਅਪਣੇ ਨਾਲ ਹੁੰਦੇ ਹੋ। ਧਿਆਨ ਦੇ ਪਲ ਵਿੱਚ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਦਾ ਦੀਵਾ ਤੁਹਾਡੇ ਅੰਦਰ ਜਲਦਾ ਰਹਿੰਦਾ
ਹੈ।
ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਧਿਆਨ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਸੂਤਰ ਹੈ ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ ਜਿਉਣਾ ਅਤੇ ਦੂਸਰਾ ਸੂਤਰ ਹੈ, ਅਪਣੇ ਅੰਦਰ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਦੇ ਅਹਿਸਾਸ ਨੂੰ ਪੈਦਾ ਕਰਨਾ। ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਤੁਹਾਡੇ ਅੰਦਰ ਨੂੰ ਦ੍ਰਿੜ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਹਜ਼ਾਰ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਕੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਹਲ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਵੀਂ ਸਿਰਜਨਾ ਦੀ ਕਲਪਣਾ ਅਤੇ ਤਾਕਤ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਹਾਰ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ। ਹਾਰ ਕੇ ਵੀ ਜੇਤੂ ਹੁੰਦੇ ਹੋ। ਹੱਲ, ਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਅਤੇ ਜਿੱਤ ਤੁਹਾਡੀ ਨਾ ਮਿਟਣ ਵਾਲੀ ਭਾਗ ਦੀ ਰੇਖਾ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਅਹਿਸਾਸ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ, ਅਪਣੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਨੂੰ ਪਹਿਚਾਨਣਾ ਅਤੇ ਸਵਿਕਾਰ ਕਰਨਾ। ਦਿੜਤਾ ਨਾਲ ਇਸ ਤੱਥ ਨੂੰ ਜਾਣਨਾ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਜੋ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੈ ਜਾਂ ਜਿਸ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਹਾਂ, ਉਸ ਦਾ ਜ਼ਿੰਮੇਦਾਰ ਮੈਂ ਹਾਂ। ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ ਹਰ ਪ੍ਰਾਣੀ ਅਪਣੀ ਸਥਿਤੀ ਦਾ ਜ਼ਿੰਮੇਦਾਰ ਖੁਦ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਸੁੱਖੀ ਹੋ ਤਾਂ ਜ਼ਿੰਮੇਦਾਰ ਤੁਸੀਂ ਹੋ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਦੁੱਖੀ ਹੋ ਤਾਂ ਜ਼ਿੰਮੇਦਾਰ ਤੁਸੀਂ ਆਪ ਹੋ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਚੰਗਾ ਪਰਿਵਾਰ ਮਿਲਿਆ ਹੈ, ਚੰਗੇ
ਆਤਮ ਧਿਆਨ
30
