________________
ਹੱਥਾਂ ਨੂੰ ਅਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਨਿਕਟ ਲੈ ਕੇ ਜਾਵੋ, ਕੋਮਲਤਾ ਨਾਲ ਸਪਰਸ਼ ਕਰੋ ਅਤੇ ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲ੍ਹ ਲਵੋ।
ਆਤਮ ਧਿਆਨ ਸਾਧਨਾ ਦੇ ਕੈਂਪ ਦੀ ਦੂਸਰੀ ਸਵੇਰ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਡਾ ਸਵਾਗਤ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। ਕਲ ਅਸੀਂ ਸਿੱਖਿਆ ਤੇ ਅਨੁਭਵ ਕੀਤਾ ਕਿ ਆਨੰਦ ਸ਼ਾਂਤੀ ਅਤੇ ਗਿਆਨ ਸਾਡੇ ਅੰਦਰ ਹੀ ਹਨ। ਅੱਜ ਧਿਆਨ ਯਾਤਰਾ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਂਦੇ ਹਾਂ।
ਅਕਸਰ ਅਸੀਂ ਭੂਤ ਕਾਲ ਜਾਂ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਜਿਉਂਦੇ ਹਾਂ। ਪਰ ਸਾਡਾ ਸਾਰਾ ਜੀਵਨ ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਪਾਉਗੇ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਦੋ ਅਵਸਥਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋ, ਜਾਂ ਤਾਂ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਸੁਪਨਿਆ ਵਿੱਚ ਝੁਲ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹੋ ਜਾਂ ਭੂਤ ਕਾਲ ਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਵਿੱਚ ਉਲਝੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋ। ਭੂਤ ਤੇ ਭਵਿਖ ਵਿੱਚ ਉਲਝੇ ਰਹਿਣ ਕਾਰਨ ਤੁਸੀਂ ਵਰਤਮਾਨ ਨੂੰ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦੇ ਹੋ। ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਨੇ ਕਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਜੋ ਪਲ ਨੂੰ ਵਰਤਮਾਨ ਪਲ ਪਛਾਣ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਉਹ ਹੀ ਪੰਡਿਤ (ਗਿਆਨੀ) ਹੈ।
ਯਾਦ ਰੱਖੋ ਤੁਹਾਡੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਨਾ ਭੂਤ ਹੈ ਨਾ ਭਵਿਖ। ਭੂਤ ਤੁਹਾਡੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਫਿਸਲ ਚੁੱਕਾ ਹੈ ਅਤੇ ਭਵਿੱਖ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਹੈ। ਤੁਹਾਡੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਜੋ ਹੈ ਉਹ ਵਰਤਮਾਨ ਹੈ। ਤੁਹਾਡਾ ਵਰਤਮਾਨ ਜਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦਾ ਹੋਵੇਗਾ, ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਤੁਹਾਡਾ ਭਵਿੱਖ ਹੋਵੇਗਾ। ਜਿਸ ਨੇ ਅਪਣੇ ਵਰਤਮਾਨ ਨੂੰ ਸੰਵਾਰ ਲਿਆ ਉਸ ਨੇ ਅਪਣੇ ਭੂਤ ਅਤੇ ਭਵਿੱਖ ਨੂੰ ਵੀ ਸੰਵਾਰ ਲਿਆ। ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ ਜੀਉਣ ਵਾਲਾ ਹੀ ਪੰਡਿਤ ਹੈ, ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਹੈ।
ਧਿਆਨ ਵਰਤਮਾਨ ਨੂੰ ਸੰਵਾਰਨ ਦਾ ਵਿਗਿਆਨ ਹੈ। ਧਿਆਨ ਦੇ ਪਲ ਵਿੱਚ ਨਾ ਆਪ ਭੂਤ ਕਾਲ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਨਾ ਰਿਸ਼ਤੇ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਨਾ ਸੰਬਧਾਂ ਵਿੱਚ, ਨਾ ਕਿਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੀ ਮੰਗ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਨਾ ਧਾਰਨਾ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਵਿਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਨਾ ਸੰਸਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੇ ਹੋ। ਧਿਆਨ ਦੇ ਪਲ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੇ ਹੋ ਅਪਣੇ ਆਪ (ਖੁਦ) ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੇ ਹੋ। ਸੱਚ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਕਿਉਂਕਿ ਜੋ ਵਰਤਮਾਨ ਹੈ ਉਹ ਖੁਦ ਹੈ ਅਤੇ ਜੋ ਖੁਦ ਹੈ ਉਹ ਹੀ ਸੱਚ ਹੈ।
ਆਤਮ ਧਿਆਨ
ਨਾ
29
