________________
मेतार्य
अपन तीनसौ
कल्पसूत्रे सभन्दाथै ॥५९२॥
निवारणम् प्रव्रजनं च
के यह वचन सुनकर अचलभ्राता का संशय छिन्न हो गया। वह भी अपने तीनसौ
प्रभासयोः | शिष्यों के साथ दीक्षित हो गये ॥२०॥ ..
- मूलम्-मेयज्जो वि नियसंसयछेयणटुं तिसयसीसेहिं परिखुडो पहुसमीवे । समागओ। भगवंतं वएइ-भो मेयज्जा तव मणंसि इमो संसओ वट्टइ-परलोगो नत्थि। जओ वेएसु कहियं-'विज्ञानघनएवैतेभ्यो भूतेभ्यः समुत्थाय पुनस्तान्येवानुविनश्यति न प्रेत्य संज्ञाऽस्ति' इच्चाइ । तं मिच्छा। परलोगो अत्थि चेव अन्नहां जायमेत्तस्स बालस्स माउथणदुद्धपाणे सन्ना कहं भवे ? तव सिद्धते वि वुत्तं-'यं यं वाऽपि स्मरन् भावं, त्यजत्यन्ते कलेवरम् । तं तमेवैति कौन्तेय सदा तद्भावभावितः॥' इच्चाइ । अओ सिद्धं परलोगो अस्थि ।। त्ति। एवं सोच्चा निसम्म छिन्न संसओं मेयज्जोवि तिसयसीसेहिं पव्वइओ' ।
॥५९२०
.