________________
कल्पसूत्रे पशब्दाथ ॥१३८॥
रियं जं एयारिसगुणगणसंपण्णोऽवि एसो एत्थ पढिउं समागओ सच्चं अद्ध
भगवतः
कलाचार्यभरिओ घडो सदं करेइ न पुण्णो। दुब्बलो चिक्करेइ न मूरो, कंसं गुंजेइ न समीपे
प्रस्थानादि कणयं महापुरिसा णियमहिमं न पयासेति। तए णं से सक्के देविंदे देवराया।
वर्णनम् णियं इंदरूवं पगडिय सयलगुणणिहिणो महावीरपहुणो अउलबलवीरियबुद्धिपहुत्तं तत्थट्ठिए जणे परिचाइंसु जं इमो सयलगुणआलबालो सुउमालो बालो न साहारणो किंतु सव्वसत्थपारीणो सव्वजगजीवजोणीरक्खणपरायणो सिरि वद्धमाणो चरमतित्थयरो अत्थि त्ति।
तए णं से सक्के देविंदे देवराया समणं भगवं महावीरं वंदइ नमसइ, वंदित्ता नमंसित्ता जामेव दिसिं पाउब्भूए तामेव दिसिं पडिगए। पहू य सुसज्जीकयं गयमारुहिय तेण जणसमुदाएण अवलोइज्जमाणे अवलोइज्जमाणे * ॥१३८॥