________________
-
-
मुनर्पिणी टीका अ. १० स्त्री निदानकर्म (२) फलवर्णनम्
३८७ एका अद्वितीया, एकजाया-सपत्नीवर्जिता, इष्टा-अतिमिया, कान्ता-बल्लभा यावद्-रत्नकरण्डकसमाना भवति तस्या यावद् अतियान्त्या वा निर्यान्त्या वा पुरतः, महादासीदासकिङ्करकर्मकरपुरुषा उपतिष्ठन्ति पृच्छन्ति च - किं ते आस्यकाय स्त्रदते, इति ॥ म्० २६ ॥ ___ अथ निदानकर्त्याः कीदृशं फलं भवती ?-त्याह-तीसे णं' इत्यादि ।
मूलम्-तीसे णं तहप्पगाराए इत्थियाए तहारूवे समणे वा माहणे वा उभओकालं केवलिपण्णत्तं धम्मं आइक्खेजा ? हंता ! आइक्खेज्जा!। सा णं भंते! पडिसुणेज्जा ? णो इणहे समहे, अभविया णं सा तस्स धम्मस्त सवणयाए । सा च भवइ महिच्छा, महारंभा, महापरिग्गहा अहम्मिया जाव दाहिणगामिए णेरइए, आगमिस्साए दुल्लहबोहिया यावि भवइ । एवं खलु समणाउसो ! तस्स णियाणस्स इमेयारूवे पावकम्मफलविवागे--जं णो संचाएइ केवलिपण्णत्तं घम्म. पडिसुणित्तए ॥ सू० २७ ॥ भौर वह दारिका अपने पति की एकमात्र पत्नी होती है, अर्थात् उसके सपत्नी (सोक) नहीं होती है अतः वह पति को परमप्रिय मनको हरण करने वाली यावत् रत्नों की पेटी के समान सुरक्षित होती है । जिस समय वह भवन के बाहर जाती है और भवन में आती है तब उसके साथ अनेक दासिया और दास सेवा में रहते हैं और वे प्रार्थना करते हैं कि-हे स्वामिनी ! हम क्या करें ?, क्या लावें ?, क्या अर्पण करें? और आपको कौनसा पदार्थ रुचिकर है । इत्यादि रूपसे वह सुखों का अनुभव करती है ॥ सू० २६ ॥ પત્ની થાય છે. અર્થાત તેને સપત્ની (ક) હેતી નથી તેથી તે પતિને પરમપ્રિય. મનને હરણ કરવાવાળી એટલા કારણે રત્નની પિટીની પેઠે સુરક્ષિત હોય છે જે સમયે તે ભવનથી બહાર જાય છે તથા ભવનમાં આવે છે ત્યારે તેની સાથે અનેક દાસ તથા વસી સેવામાં રહે છે અને પ્રાર્થના કરે છે કે હે સ્વામિની અમે શું કરીએ ? શું લાવીએ? શું અર્પણ કરીએ? તથા આપને કર્યો પદાર્થ રૂચિકર છે ? ઈત્યાદિ રૂપથી तसुमना मनुस ४२ छे. (सू० २६)
