________________
३५४
दशाश्रुतस्कन्धमूत्रे नमंसामो सकारेमो सम्माणेमो कल्लाणं मंगलं देवयं चेइयं पज्जुवासामो एयं णे इहभवे य परभवे य हियाए सुहाए खमाए निस्सेयसाए जाव आणुगामियत्ताए भविस्सइ । तए णं सा चेल्लणादेवी सेणियस्स रन्नो अंतिए एयमट्टं सोचा निसम्म हट्तुट्र० जाव पडिसुणेइ, पडिसुणित्ता जेणेव मज्जणघरे तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता प्रहाया, कयबलिकम्मा, कयकोउयमंगलपायच्छित्ता, वरपायपत्तनेउरा, मणिमेखलाहाररइयउवइया कडगखड्डुगएगावलिकंठसुत्तमरगयतिसरयवरवलयहेम-सुत्तयकुंडलउज्जोइयाणणा, रयणविभूसियंगी, चीणंसुयवत्थपरिहिया, दुगुल्लसुकुमालकंतरमणिज्जउत्तरिजा, सवोउयसुरभिकुसुमसुन्दररइयपलंबसोहंतविकसंतचित्तमाला, वरचंदणचच्चिया, वराऽऽभरणविभूसियंगी, कालागुरुधूवधूविया, सिरिसमाणवेसा, बहूहि खुजाहिं चिलातियाहि जाव महत्तरगविंदपरिक्खित्ता, जेणेव बाहिरिया उवटाणसाला जेणेव सेणिए राया तेणेव उवागच्छइ । तए णं से सेणिए राया चेल्लणाए देवीए सद्धिं धम्मियं जाणप्पवरं दूरुहइ, दूरहित्ता सकोरंटमल्लदामेणं छत्तेणं घरिजमाणेणं, ओववाइयगमेणं णेयब्वं, जाव पज्जुवासइ । एवं चेल्लणा देवी जाव महत्तरगविंदपरिक्खित्ता जेणेव समणे भगवं महावीरे तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता समणं भग महावीरं वंदइ नमसइ सेणियं रायं पुरओ काउं ठिइया चेव जाव पज्जु वासइ ॥ सू० १० ॥
छाया-ततः खलु स श्रेणिको राजा भंभसारो यानशालिकस्यान्तिक एतमर्थं श्रुत्वा निशम्य हृष्टतुष्ट-यावत् मज्जनगृहमनुभविशति, अनुमविश्य याव