________________
मुनिहर्षिणी टीका अ. ६ नास्तिकवादिवर्णनम्
२०५ दिवत्ताडयन्ति, परितापयन्ति-विविधातापं जनपन्ति, ते दुखन-झुरण-तेपनपिट्टन-परितापन-वध-बन्ध-परिक्लेशात्-दुखनं दुखोत्पादनं, शोचनं शोकोत्पादनं झुरणं-दुर्बलीकरणं, तेपनम् अश्रुक्षरणोत्पादनं, पिट्टन-मुद्गरादिना हननं, परितापनं सर्वतस्तापस्य कायिकादिदुःखस्योत्पादनम् वधो-धातः, बंधो लिगडादिवन्धनम्, एतज्जन्यात् परिक्लेशात् अतिविरताः अनिवृत्ता-भवन्ति, परपरिक्लेशदत्तचित्ता एवं सततं वत्तेन्त इति भावः ॥ ० १३॥
संप्रति नास्तिकदशां वर्णयति-'एवामेव' इत्यादि
मूलम्-एवामेव ते इस्थिकामभोगेहिं मुच्छिया गिद्धा गढिया अन्झोववण्णा जाव वासाई चउ-पंचमाइं छ-इसमाई वा अप्पतरं वा भुजतरं वा कालं भुंजित्ता कामभोगाइं, पसेवित्ता वेरायतणाई, संचिणित्ता बहुइं पावाई कम्माइं ओसण्णं संभारकडेण कम्मुणा, से जहानामए अयगोलेइ वा सेलगोलेइ वा उदयंसि पक्खित्ते समाणे उदगतलमइवइत्ता अहे धरणीतलपइटाणे भवइ, एवामेव तहप्पगारे पुरिसजाए वजबहुले धूणबहुले पंकबहुले वेरबहुले दंभनियडिसाइबहुले, आसायणबहुले अजसबहुले अप्पत्तियबहुले उस्सपणं तसपाणघाई कालमासे कालं किच्चा धरणितलमइवइत्ता अहेनरगधरणितलपइट्टाणे भवइ ॥ सू० १४ ॥ के समान पीटते है। परितप्पंति--अनेक प्रकार से संताप पहुंचाते हैं। इस प्रकार वे दुःखन, शोचन, झुरण, तेपन, पिट्टन, परितापन, वध, बन्ध, परिक्लेश से दुःख देना, शोक कराना, दुल करना, आस निकलवाना, मुदगर आदि से पीटना, परिताप पहुँचाना, घात करना, वेडो आदि से जकडना, इन सब से जावजीव निवृत्त नहीं हाते हैं, अर्थात् इन पापी में निरन्तर तप्तर रहते हैं । सू० १३ ।। तिप्पति भने ४ारे सता५ ४२ छ. मा प्रमाणे ते हुमन, सायन, जुर, તેપન પિટ્ટન, પરિતાપન, વધ. બન્ય, પરિકલેશથી દુખ દેવું, શોક કરાવ દુર્બલ કરી દેવું, આસુ પડાવવા મુદગર આદિથી પીટવું, પરિતાપ પહોચાડ, ઘાત કરવા બેડી આદિથી બાધવુ એ બધાંથી જીવનપર્યત નિવૃત્ત થતા નથી અર્થાત્ એ પાપમાં निरन्तर तत्५२ २ छ, ( १३)