________________
विपाकश्रुते
॥ मूलम् ॥
"
तए णं सागरदत्तस्स सत्थवाहस्स गंगदत्ता भारिया जाइजिंदुयावि होत्था । तीसे जे जे जाया दारगा ते ते विघामा - वजंति, तए णं तीसे गंगदत्ताए सत्थवाहीए अण्णया कयाइं पुवरत्तावरत्तकालसमयंसि कुटुंबजागरियं जागरमाणीए अयं अज्झथिए५ समुप्पण्णे एवं खलु अहं सागरदत्तेणं सत्थवाहेणं सद्धिं बहुई उरालाई माणुस्सगाई भोग भोगाई भुंजमाणी विहरामि | णो चेत्र णं अहं दारगं वा दारियं वा पयायामि तं धण्णाओ णं ताओ अम्मयाओ सपुण्णाओ णं ताओ अम्मयाओ कयत्थाओ णं ताओ अम्मयाओ कयपुण्णाओ णं ताओ अम्मयाओ कयलक्खणाओ णं ताओ अम्मयाओ सुद्वेणं तासिं अम्मयाणं माणुस्सए जम्मजीवियफले जासिं भण्णे णियगकुच्छिसंभूयाई थणदुद्धलुगाई सम्मणपयंपियाई थणमूलकक्खदेसभागं अइसरमाणाई मुद्धगाई पुणो पुणो य कोमलकमलोवमेहिं हत्थेहिं गिoिहऊण उच्छंगणिवेसियाई दिति समुल्लावए सुमहुरे पुणो पुणो मंजुलप्पभणिए, अहणणं अण्णा अपुण्णा अकयपुण्णा, एत्तो एगयरमणि पत्ता, तं सेयं खलु ममं कलं जाव जलते सागरदत्तं सत्थवाहं आपुच्छित्ता सुबहुपुप्फवत्थगंधमलालंकारं गहाय बहुहिं मित्तणाइणियगसयणिसंबंधिपरियणमहिलाहिं सद्धिं पाडलिसंडाओ णयराओ पडिणिक्खमित्ता बहिया जेणेव उंबरदत्तस्स जक्खस्स जक्खायतणे तेणेव उवागच्छित्तए, उवागच्छित्ता तत्थ णं उंवरदत्तस्स जक्खस्स महरिहं पुप्फच्चणं करित्तए, करिता जाणुपायवडियाए उवयाइत्तए - जइ णं अहं देवाशुप्पिया ! दारगं वा दारियं वा पयायामि, तो णं अहं जायं च दायं च भायं च अक्खयणिहिं च अणुवट्टिस्सामित्ति कट्टु उवयाइयं उवाइणित्तए एवं
५५६