________________
उत्तराध्य
१८ ___ काश्यपस्यैव महात्म्यप्रकाशनेन धर्ममुखत्वं समर्थयतिमूलम्-जहा चंदं गैहाईया, चिट्ठति पंजलीउडा ।
बंदमाणां नमसंता, उत्तसं मणहारिणो ॥ १७ ॥ छाया-यथा चन्द्र ग्रहादिकाः, तिष्ठन्ति प्राञ्जलिकृताः
वन्दमानाः नमस्यन्तः, उत्तमं मनोहारिणः ।। १७ ॥ टीका-'जहा'-इत्यादि।
यथा ग्रहादिकाः प्राञ्जलिकृताः सम्पुटितकराः वन्दमानाः स्तुवन्तो नमस्यन्तः= प्रणमन्तः उत्तमम् उत्कृष्टतमं--प्रधानं यया स्यात्तथा मनोहारिणः अतिविनीततया चित्ताकर्षकारिणस्तिष्ठन्ति, तथैव भगवन्तम् ऋषभं देवेन्द्रमुख्या बन्दमाना नमस्यन्तस्तिष्ठन्तीति भावः ॥ १७ ॥ इत्थं प्रश्नचतुष्टयस्योत्तरं दत्वा स्वपरोद्धरणसमर्थः कोऽस्तीति पञ्चमं प्रश्नमुत्तरयितुमाह मूलम्-अजाणगा जण्णवाई, विजा माहणसंपया ।
__ गूढा सज्झायतवसा, भालच्छन्ना इवर्गिणो ॥१८॥ धर्मकी प्ररूपणा की है। यह बात भागवत पुराणमें भी पंचमस्कंधके २ से ६ अध्यायमें वर्णित है ॥१६॥
सूत्रकार इसी बातका पुनः समर्थन करते हैं-'जहा' इत्यादि ।
अन्वयार्थ (जहा-यथा) जैसे (चंद-चन्द्रम् ) चन्द्रमाको (गहाईयाग्रहादिकाः) लमस्त ग्रहादिक (पंजलिउडा-प्राञ्जलिकृताः) हाथ जोड़कर '( बंदमाणा-वन्दमानाः) स्तुति करते हुए (नमंसंता-नमस्यन्तः) तथा नमन करते हुए (उत्तम-उत्तमम् ) उत्तमरीति पूर्वक (मणहारिणो चिति-मनोहारिणः तिष्ठन्ति) जनलनहारी बनते हैं उसी प्रकार ऋषभ देवको देवेन्द्र मुख्य भी वन्दना एवं नमस्कार कर जनमनहारी बनते हैं ॥१७॥ મેષ ધર્મની પ્રરૂપણ કરી છે. આ વાત ભાગવત પુરાણમાં પણ પાંચમા *धना २ थी ६ अध्यायमा वर्षामा माद छे. ॥१६॥
सूत्रा२ मा वातनु शथी समर्थन ४२ छ-" जहा" त्याहि.
मन्वयार्थ:-जहा-यथा रेभ द-चन्द्रम् यद्रभान गहाईया-गृहादिकाः समस्त अxि पंजलिउडा-प्राञ्जलिकृता. डाय नमन वंदमाणा-वन्दमाना स्तुति ४शन तथा नमसंता-नमस्यतः नमन ४शन उत्तम-उत्तमम् उत्तमशती पूर्व मणहारिणो चिट्ठति-माहारिणः तिष्ठन्ति बनमनहारी मने छे. मे प्रमाणे ऋषमत દેવેન્દ્ર મુખ્ય પણ વંદના અને નમસ્કાર કરી જનમનહારી બને છે. જે ૧૭ છે
