________________
मियदर्शिनी टीका अ० १३ मित्र सभूतवरितवर्णनम्
६९५ कुक्कुटेन बुद्धिलकुक्कुटः परानिउ । द्विलेन हारित लक्षम् । तुष्टः सागरदत्त एकमाह-आर्य ! लत्मसादादेव मम कुफुटो विजयी जाव , अक्षुण्णा च मम प्रतिष्ठा, अतो मम गृहे समागन्तव्यम् , इति सविनय पिनिवेद्य तौ स्वरये संस्थाप्य सगृहे समानीतवान् । तत्र परममीत्या तयोः सकलव्यवस्था कृतवान् । तारपि सागरदत्तस्नेहनियन्त्रितौ तद्गृह एव सुसेन निवास कृतवन्तौ ।
फियत्यपि काले समतीते तयोः सन्निधावेको दासः समायातः ते नैकान्ते वरधनये हारो दत्तः । उक्त च-मुटचरणवद्धम्चीगोपनाय सुद्धिलेन त्व प्रार्थित, मुर्गो का युद्ध ठन गया। अबकी बार सागरदत्त के मुर्गेने बुद्धिल के मुर्ग को परास्त कर दिया। इस प्रकार बुदिल भी एक लाख रुपया हार गया। इस समय सागदत्त वडा प्रसन्न था। उसने कहा आर्य ! आपकी कृपा से ही मेरा मुर्गा इस समय जोता है-मेरी प्रतिष्ठा भी ज्यों की त्यों बन गह है इसलिये दया होगी यदि आप मेरे घर पधारे तो। इस प्रकार सविनय निवेदन कर के सागरदत्त उन दोनो को अपने रथ मे बैठाकर घर ले गया। उनके पहचने पर वहा उनकी बडे प्रेम से उसने समुचित व्यवस्था की। सागरदत्त का परम स्नेह देखकर वे दोनों उसके घर ही सुखपूर्वक रहने लगे।
रहते २ जर कुछ काल व्यतीत हो गया। तर उन दोनो के पास एक दास आया। उसने घरधनु को एकान्त में एक हार प्रदान किया और यह कहा कि मुर्गे के पैर मे पधे हुए सूचीकलाप को गोपन करने के लिये जो वुद्धिल ने आप से प्रार्थना की थी एवं उसके उपलक्षमें जो
પણ એક લાખ રૂપીયાહારી ગયે આ વખતે સગરદત્ત ખૂણેજ પ્રસન્ન બને એણે વરધનુને કહ્યું આર્ય! આપની કૃપાથીજ મારે આ કુકડે આ વખતે જીત્યા છે, મારી પ્રતિષ્ઠા પણ જળવાઈ ગઈ છે આથી આ૫ મારે ઘેર પધારો તે ખૂબ જ દયા થશે આ પ્રકારે કહીને સાગરદત્ત એ બને જણને પિતાના રથમાં બેસાડીને પિતાને ઘેર લઈ ગયે પિતાના મકાન ઉપર પહોંચીને તેણે એ બને જણાની ખૂબ આગતાસ્વાગતા કરી, સાગરદત્તને પરમ સનેહ જોઈને એ બને જણે તેને ત્યાં રહેવા લાગ્યા
રહેતાં રહેતા એ બનેનો કેટલેક સમય વીતતા એ બન્ને પાસે એક દાસ ત્યા આવે તેણે એકાન્તમા વરધનુને એક હાર આપે અને કહ્યું કે, કુક ડાના પગમા બધેય ની રચનાને ગુપ્ત રાખવા માટે બુદ્ધિ આપને વિનતિ
