________________
निशीथसो. प्रकारेण तारस्वरेण कथयित्वा कथयित्वा 'जायई' याचते 'जायंत वा साइजई' याचमानं वा स्वदतेऽनुमोदते स प्रायश्चित्तमाग् भवति । इदं मूत्रं स्त्रीजातीयविषयकमेकवचनपरक प्रायश्चित्तपरकं च ॥ मू० ३ ॥
अथ बहुवचनपरकं स्त्रीसूत्रमाह
सूत्रम्-जे भिक्खू आगंतागारेसु वा आरामागारेसु वा गाहावइकुलेसु वा परियावसहेसु वा अण्णउत्थिणीओ वा गारस्थिणीओ वा असणं वा पाणं वा खाइमं वा साइमं वा ओभासिय-आभासिय जायइ, जायंत वा साइज्जइ ॥ सू० ४॥
छाया-यो भिक्षुः आगन्त्रागारेपु वा आरामागारेपु चा गाथापतिकुलेषु वा पर्यावसथेपु वा अन्ययुथिकीर्वा गार्हस्थिकीर्वा, अशनं वा पानं वा खाद्य वा स्वाद्य वा अवमाप्य-अवभाज्य याचते याचमान वा स्वदते ॥ सू०४॥
चूर्णी-व्याख्यानं पूर्ववत् । इदं स्त्रीसूत्रं वहुवचनपरकमित्येव भेदः ॥सू० ४॥ . अत्राह भाष्यकार:भाष्यम् – पढमे जो गमो वुत्तो, सो चेव य वितीयगे।
तइएवि चउत्थेवि, भेओ एगवहुत्तगो । छाया-प्रथमे यो गमः प्रोक्तः स एव च द्वितीयके ।
तृतीयेऽपि चतुर्थेऽपि मेद पकवहुत्वकः ॥ अवचूरि:-'पढमें - इत्यादि । प्रथमे-तृतीयोद्देशकस्य प्रथमसूत्रे यो गमः-प्रकारः प्रायश्चित्तादीनामाज्ञाभङ्गादिदोषाणां कथितः स एव गमो द्वितीयके, तृतीयोद्देशकस्य द्वितीये पुरुपबहुत्वसूत्रेऽपि ज्ञातव्यः । एवमेव तृतीयेऽपि तृतीयोहेशकस्य तृतीये स्त्रीमूत्रेऽपि स एव गम एकवचनात्मको ज्ञातव्यः । तथा-चमुर्थेऽपि तृतीयोद्देशकस्य चमुर्थे सूत्रे स्वीबहुत्वविषयको गमो ज्ञातव्यः, केवलं मेदो नानात्वं एकत्वबहुत्वयोः । अर्थात् प्रथमं द्वितीयं च सूत्र पुरुषमाश्रित्यैकवचनबहुवचनविषयकम् , तृतीयं चतुर्थ च सूत्रं स्त्रियमाश्रित्य एकवचनबहुवचनविषयकं ज्ञातव्यम् । मू० ४ ॥
सूत्रम्-जे भिक्खू आगंतागारेसु वा, आरामागारेसुवा गाहावइकुलेसु वा परियावसहेसु वा अण्णउत्थियं वा, गारत्थियं वा, कोउहलपडियाए पडियागयं समाणं असणं वा पाणं वा, खाइमं वा साइमं वा आभासिय-ओभासिय जायइ जायंतं वा साइज्जइ ॥ सू०५॥
