________________
राजप्रश्नीय च राजाङ्गणं वा राजान्तःपुरं वा देवकुलं वा सभां वा आराम ना उद्यान वा, 'अत्वरितं यावत सर्वतः समन्तात्'-अस्वरितमचपलमयंभ्रान्तं मुनिपुणं सर्वतः समन्तात् आवत्-आ-समन्ताद सिञ्चेत् । एवमेव-इत्यमेव तेऽपि मर्याभस्य देवस्य आभियोगिका देवा आभ्रवादलकानि विकुर्वन्ति, विकृत्य क्षिप्रमेव-शीघ्रमेव पस्तनितयन्ति-ऊण तनतनेत्याकारं गतिं कुर्वन्ति, मस्तनितयित्वा विद्ययन्ति-पितं करोति वस्तुतस्तु-विद्युतो विकुन्तीत्यथैः, विद्ययित्वा श्रमणस्य भगवतो महावीरस्य सर्वतः समन्ताद योजनपरिमण्डलं क्षेत्र नात्युदकं बहुजलरहितं, नातिमृत्तिकं वहुमृत्तिकावर्जितं न योजनप. रिमण्डलं क्षेत्र यावत् पविरलप्रस्पृष्ट-प्रतिनिघिडस्पर्शनयुक्त, रजोरेणुविनाशनं. एवं संभ्रान्ति से रहित होकर निरन्तर मुनिपुगरूप से सब तरफ से अचित्त.सुरभिऔर सब तरह से सींचता है इसी तरह से सूर्याभदेव के उन आभि. योगिक देवोने अभ्रयों की विकुवंगा की विकृर्वगा करके उनसे दिव्य गंधोदक की वर्षा की. यही यात मुत्रकार आगे के पदों से इस प्रकार से स्पृष्ट करते हैं-वे कहते हैं कि जब आभियोगक देव अभ्रवालों की विकुर्वणा कर चुके -तब वे अभ्रवादल शीध्र ही आकाश में तडतड ध्वनि करने लगे. (गरजने लगे) तडतह ध्वनी करके फिर वे विजुलियों के जसे आचरण वाले बन गये. अर्यात् उनमें विजुलियों की विकणा हुई-विजुलियां चमकने लगी. विजुलियां चमकाकर फिर वे श्रमण भगवान महावीर के पास की योजनपरिमित वर्तुशकार भूमिमें बहु जल रहित एवं यहुमृत्तिका वर्जित होकर रिमझिम रिमझिम नहीं२ अचित्त बून्दों से बरसे. इस तरह की वर्षा म पानी सय जमीन में हां વગર થઈને નિરંતર સુનિપુણ રૂપથી ચારે તરફથી અને બધી રીતે છંટકાવ કરે છે. આ પ્રમાણે જ સૂર્યામ દેવના તે આભિગિક દેએ અન્નામેની વિદુર્વણા કરી. તેમનાથી દિવ્ય અચિત્ત સુવાસિત ગંદકની વર્ષા કરી. એ જ વાત સૂત્રકાર હવે નિખપદેથી સ્પષ્ટ કરતાં કહે છે કે ત્યારે આભિગિક દેવે અશ્વમેઘાની વિદુર્વણા કરી ચૂક્યા, ત્યારે તે અભ્રમે આકાશમાં એકદમ તડતડ વૃત્તિ કરવા લાગ્યા, તડતડ ધ્વનિ કરીને પછી તેઓ વીજળીઓના જેવા આચરણ વાળા બની ગયા એટલે કે તેમનામાં વીજવીઓની વિમુર્વણ થઈ. વીજળી ઝબૂકવા લાગી. વીજળીઓ ચમકાવીને તેઓ શ્રમણ ભગવાન મહાવીરની પાસેની જન જેટલી વર્તુલાકાર ભૂમિમાં બહુપાણી વગરની અને માટી કાદવવાળી થઈ ન જાય તેવી ઝરમર ઝરમર અચિત્ત ખૂદ વરસાવવા લાગ્યા. આ જાતની વર્ષોમાં બધું પાણી પૃથ્વીમાં