________________
राजप्रश्नीयात्र
शब्दायां योजनपरिमण्डलायां मुस्वरायां घण्टायाँ त्रिकृत्व उल्लालितायां सत्यां तत्-पूर्वोक्तं मर्याभं विमानं प्रासादविमाननिष्कुटाऽऽपतितशब्दघण्टापनिश्रुत. शतसहस्र मॉल-तत्र-मासादविमान-मासादयुक्तं विमान-सूर्याभनामकम्, यद्वाविमाने प्रासादः प्रासादविमानम्, अस्मिन् पक्षे प्राकृनत्वाद्विमानशब्दम्य पर प्रयोगः, तत्र ये निष्कुटा:-उपवनानि तत्र आपतिताः-वीचितरङ्गन्यायेनाऽऽ. गता ये शब्दाः-शब्दवर्गणापुद्गलास्त आपतितशब्दाः, तेभ्यः समुच्छलितानि यानि घण्टामतिश्रुतशतसहस्राणि-घण्टा सम्बन्धिप्रतिध्वनिलक्षं तैः सङ्कुलंव्याप्तं चापि जातम-अभून, ततःतदनन्तरम् खलु तेषां मूर्याभविमानवासिनां बहूनां वैमानिकानां देवानां च-पुनः बद्दीनां वैमानिकीनां देवीनां च एकान्तरतिप्रसक्तनित्यममत्तविपय स्लखमूच्छितानां-एकान्तरतिप्रसक्ताः-एकान्तेन-सर्वात्मना रतिप्रसक्ताः-कामभोगपरायणाः, अतएव-नित्यप्रमत्ताः-नित्य-सदाप्रमत्ता:-प्रमादयुक्ताः ते च ते विषयसुखमच्छिताः विषयाः-शब्द-रूप-रमगन्ध, स्पर्शाः, तेभ्यः सुवानि-विषयजनितसुखानि तेषु मूर्षिछता:-आसत्ताः, यद्वा-नैः मूच्छिता:-मोहिताश्च ते तथा तेपाम्, मुस्वरघण्टारववि.पुलवोलत्वकरके बजाया-जब वह तोन वार करके वन चुकी-तब उस मूर्याभविमान में अथवा विमान के प्रासादों में जो निष्कुट-उपवन थे उनमें वोचितरङ्ग न्याय से आगत उस मुस्वरा घंटा के शब्दवर्गणा के पुद्गलों से लाखों प्रतिध्वनियां निकली. सो इन प्रतिध्वनियों से वह मुर्याभविमान वाचालित हो उठा अर्थात् व्याप्त हो गया. तब उस मूर्याभविमान के रहने वाले सब वैमानिक देव और देवियां जो कि एकान्ततः कामभोग क्रीड़ा में परायण थे, इसीलिये जो नित्य-प्रमादयुक्त बने हुए थे और विषयशब्द-रूप-रस-गध और स्पशे इनसे जन्य सुख में मृच्छित-आसक्त थे अथवा इनके द्वारा मोहित थे उनको, उस सुस्वर घंटा के शब्द की जो समस्त दिशाओं તેણે તે મેઘઘરસિત ગંભીર મધુર ધ્વની વાળી અને જન જેટલા વિસ્તાર વાળી સુસ્વરા ઘંટાને ત્રણ વખત વગાડી. ત્યારે તે ત્રણ વખત વગાડવામાં
આવી ત્યારે તે સૂર્યાભવિમાનમાં અથવા વિમાનને પ્રાસાદમાં જે નિબુટ –ઉપવન હતા તેમાં વિચિતરંગન્યાય થી પ્રસરેલા તે સુસ્વરા ઘંટાના શબ્દ વર્ગણના પુદ્ગલથી લાખો પ્રતિધ્વનિઓ નીકળી. આ બધી પ્રતિધ્વનિએથી તે સૂર્યાભવિમાન શકિત થઈ ગયું. એટલે કે-શબ્દથી વ્યાપ્ત થઈ ગયું. ત્યારે તે સૌ સૂર્યાભવિમાનમાં રહેનારા વૈમાનિક દેવ અને દેવીઓ કે જેઓ એકાંત સ્થળમાં કામ ભેગકીડામાં નિરત હતા. એથી જેઓ સદા પ્રમાદ યુકત થઈને રહેતા અને વિષયદ, રૂપ, રસ, ગંધ અને સ્પર્શ જન્ય સુખમાં મૂર્શિત–આસકત હતા અથવા