________________
अर्थवोधिनी टीका वर्ग ३ धन्यकुमारस्य प्रतियोधः न स्वेन सार्द्ध व्रजति, किन्तु चितायामेव भस्मसाद्भवति, एकाकी निस्सहाय एव जीवः परलोकं प्रयाति । तस्माजन्मजरामरणदुःखमोचकमव्याराधनुखदायकं चारित्रमेव स्वात्मकल्याणाय शरणीकरणीयम् ।
इत्यवधार्य परमवैराग्यरागरञ्जितान्तःकरणो धर्मैकशरणो धन्यकुमारः श्रमणं भगवन्तं श्रीमहावीरं सविनयमेवमवादी
श्रद्दधामि भगवन् ! निम्रन्थं प्रवचन, प्रत्येमि भगवन् ! निर्ग्रन्थं प्रवचनं, रोचये भगवन् ! निर्ग्रन्थं प्रवचनम् , अभ्युत्ति वन् ! निर्ग्रन्थं प्रवचनम् । एवमेतद् भगवन् ! निर्ग्रन्थं प्रवचनं, तथ्यमेतद्भगवन् ! निर्ग्रन्थं प्रवचनम् , वन्धु मृत शरीर के साथ २ जाते हैं, अपना शरीर भी अपने साथ नहीं आकर चिता में भस्म हो जाता है। अकेला निःसहाय होकर ही जीव परलोक को प्रयाण करता है । इस लिये मुझे जन्म जरा
और सरण के दुःखों से छुडाने वाले और वास्तविक अक्षय सुत्र को देने वाले चारित्र धर्म को ही अपने आत्मकल्याण के लिये ग्रहण करना चाहिये ।
इस प्रकार अन्तःकरण से विचार कर अत्यन्त वैराग्यवार हो, तथा एक धर्म को ही शरणस्थान मानकर वह धन्यकुमार श्रमण भगवान् महावीर ले इस प्रकार बोले
हे भगवन् ! मैं निम्रन्थ प्रवचन में श्रद्धा करता हूं, विश्वास करता हूं। अगवन् ! यह निर्ग्रन्थ प्रवचन तुझे रुचता है। मैं निग्रन्थ प्रवचन ग्रहण करने को उद्यत हुआ है। हे अगवन् ! आप સુધી ભાઈ–બધુ મૃત–શરીગ્ની સાથે સાથે આવે છે પિતાનું શરીર પણ પિતાની સાથે ન આવતા અહિ ચિતામાજ બળીને ભસ્મ થઈ જાય છે એટલે નિ:સહાય થઈને જ જીવ પરફેક પ્રયાણ કરે છે એ માટે મારે જન્મ, જરા, મરણના દુઓને દૂર કરવાવળા વાસ્તવિક અક્ષય સુખને દેવાવાળા ચાન્નિધર્મને જ પિતાના આત્મ-કલ્યાણ માટે ગ્રહણ કરવો જોઈએ
( આ પ્રમાણે અન્તકરણથી વિચારી અત્યન્ત વૈરાગ્યવાન થઈ તથા એક ધર્મને જ શરણસ્થાન માનીને તે ધન્યકુમાર શ્રમણ ભગવાન મહાવીરને આ પ્રમાણે કહેવા લાગ્યા
હે ભગવન્! નિન્ય પ્રવચનની હું શ્રદ્ધા કરૂ છું વિશ્વાસ કરૂ છું હે પ્રભું ! આ નિર્ચન્જ પ્રવચન મને રૂચે છે હું નિશ્વ પ્રવચન ગ્રહણ કરવામાં ઉદ્યમવન્ત થયે
