________________
८२
श्री अनुत्तरोपपातिकदशागमने अवितथमेतद् भगवन ! निग्रन्थं प्रवचनम् , असंदिग्यमेतद् भगवन ! निग्रन्य प्रवचनं यथैतद् वदन्ति तत्सर्वथा सर्वांशपूर्ण, न किमपि वक्तव्यतापं, नवरं-किन्तु मम कर्तव्यमेतावदेवावशिष्यते यद् अम्बां जननी भद्रां मार्थवाहीमापृच्छामि । ततः मातरं पृष्ट्वा खल्वहं देवानुप्रियाणां भवताम् अन्तिके समीपे समागत्य यावत्प्रवजामि सपदि भवज्यां गृहामि ।
_____ अथ भगवान् जगाद-यथामुखं देवानुपिय ! मा प्रतिवन्धं कुरु हे देवानुपिय ! धन्यकुमार ! त्वं यथासुखं यथेष्टं कुरू, प्रतिवन्ध-विलम्ब मा कुरु ॥ सू० ५ ॥
मूलम्-तए णं से धन्ने दारए जाव जहा जमाली तहा आपुच्छइ, मुच्छिया, वृत्तपडिवुत्तिया जहा महब्बले जाव जाहे नो संचाएति, जहा थावच्चापुत्तो, जियसतुं आपुच्छइ, छत्तचामराओ० सयमेव जियसत्तू निक्खमणं करेइ, जहा थावच्चापुत्तका यह उपदेश सत्य है, सर्वांग सत्य है, और सर्वथा सत्य है । हे भगवन् ! यह निर्ग्रन्थ प्रवचन असन्दिग्ध (सन्देहरहित) है, जो आप फरमा रहे हैं वह सर्वथा पूर्ण है, उस में किसी भी प्रकार की त्रुटि नहीं है, इस के विषय में मुझे अब कोई शङ्का नहीं है, परन्तु हे भगवन् ! इस समय मात्र एक कर्तव्य शेष है, वह यह कि माता भद्राको पूछना। इसलिये हे भगवन् ! मैं माना भद्रा सार्थवाही से पूछकर आप के समीप दीक्षा ग्रहण करूंगा । भगवान् ने कहा-हे देवानुप्रिय ! तुम्हें जैसा सुख हो वैसा करो, परन्तु शुभ कार्य में विलम्ब न करो ॥ सू० ५॥ છું હે પ્રભુ ! આપનો આ ઉપદેશ સત્ય છે સર્વાગ–સત્ય છે, અને સર્વથા સત્ય છે હે પ્રભુ ! આ નિર્ચન્જ પ્રવચન અસન્દિગ્ધ (સદેહ–રહિત) છે જે આપ ફરમાવી રહ્યા છે તે સર્વથા પૂર્ણ છે, તેમાં કઈ પણ પ્રકારની ત્રુટિ નથી, એ વિષે હવે મને જરા પણ શકી નથી. પરંતુ હે ભગવન્ ! અત્યારે માત્ર એક વાત બાકી છે, અને તે એજ કે-માતા ભદ્રાને પુછવાનું, એટલે હે પ્રભુ ! હું માતા ભદ્રા સાર્થવાહીને પૂછી આપની પાસે દીક્ષા ગ્રહણ કરીશ
- ભગવાને કહ્યું–હે દેવાનુપ્રિય ! તમને જેમ સુખ થાય તેમ કરે, પરંતુ શુભ કાર્યમાં વિલંબ ન કરે. (સૂ) ૫)
