________________
-
-
-
प्रमेयचन्द्रिका टीका श९७० ३२सूर गांगेयामगारवक्तव्यता भद्रचैत्यवर्णनवदवगन्तव्यम् , तत्र 'सामी समोसदे, परिसा निग्गया' स्वामी समवसृतः, पर्षत् स्वामिनं वन्दितुं निर्गता, नगरान्निर्गत्य तत्रागता, 'धम्मो कहिओ, परिसा पडिगया' महावीरेण स्वामिना धर्मः कथितः उपदिष्टः, धर्मोपदेशं श्रुत्वा पर्षत् प्रतिगता। 'तेणं कालेणं तेणं समएणं पासावच्चिज्जे गंगेए नाम अणगारे जेणेव समणे भगवं महावीरे तेणेव उवागच्छइ ' तस्मिन् काले तस्मिन् समये पापित्यीयः पाश्चनाथशिष्यपरम्परागतः गाङ्गेयो नाम-अनगारः, यत्रैव-यस्मिन्नेव स्थाने श्रमणो भगवान महावीर आसीत्-तत्रैव तस्मिन्नेव स्थाने उपागच्छति, उपागच्छित्ता समणस्स भगवओ महावीरस्स अदरसामंते ठिच्चा समणं भगवं महावीरं एवं वयासी'-उपागत्य श्रमणस्य भगवतो महावीरस्य अदरसामन्ते नातिदूरे था। इसका वर्णन भी औपपातिक सूत्र में वर्णित पूर्णभद्र चैत्य के वर्णन जैसा जानना चाहिये। वहां पर (सामी समोसढे)महावीर स्वामी पधारे (परिसा निग्गया) परिषद् उनको वन्दना और नमस्कार करने लिये वहां पर आई (धम्मो कहिओ, परिसा पडिगया) प्रभु ने वहां धर्म , का उपदेश दिया धर्मोपदेश सुनकर परिषद् अपने २ स्थान गई (तेणं कालेणं तेणं समएण) उस काल और उस समय में (पासावच्चिज्जे गंगेए नाम अणगारे जेणेव समणे भगवं महावीरे, तेणेव उवागच्छह) पार्श्वनाथ का शिष्य परम्परा से चले आये गाङ्गेय नामके. अनगार जहां पर श्रमण भगवान महावीर विराजमान थे-वहां पर आये। (उवागच्छित्ता समणस्स भगवओ महावीरस्स अदूरसामंते ठिच्चा समणं भगवं महावीरं एवं वयासी) वहां आकर वे श्रमण भगરમાં તિલાશ નામનું યક્ષાયતન (ઉદ્યાન) હતું તેનું વર્ણન પણ ઔપપાતિક सूत्रमा वसा पूल येत्यना वन प्रमाणे समा. “ सामी समोसढे” त्या महापौर स्वामी पधार्या. " परिसा निगाया " तमने नमः॥२ ४२वार भाट खाना समूह (परिष ) त्यां गया. “ धम्मो कहिओ, परिसा पडिगया " प्रभु तेभने यीश सलाव्या. ध पहेश सांसजान सोही पातपाताने स्थाने पा७i श्या (तेण कालेण तेण' समएण) ते णे मन ते समये (पासावच्चिज्जे गंगेए नाम अणगारे जेणेव समणे भगवं महावीरे, तेणेव उवागच्छइ) पाश्वनाथ भगवानना परंपरागत शिष्य गेय नामना અણગાર-જ્યાં શ્રમણ ભગવાન મહાવીર વિરાજમાન હતા, ત્યાં આવ્યા. ( उवागच्छित्ता समणस्न भगवओ महावीरस्म अदूरसामंते ठिच्चा समण भगवं महावीर एवं वयानी) त्या भावीन श्रमाय सरावान महावीरथी भई ३२ by