________________
कुछ
प्रका डीका श० ८ ९०९ ० ११ मौदारिकशरीराष्ट्रपबहुत्वम् अन्ते गौतमो भगवद्वाक्यं स्वीकुर्वमाह - 'सेवं भंते ! सेवं भंते ।' हे भदन्त । तदेवं भवदुक्तं सत्यमेव, हे भदन्त ! तदेवं भवदुक्त सत्यमेवेति भावः ॥ ०११ ॥
इति श्री - विश्वविख्यात - जगवल्लभ - प्रसिद्धवाचक- पञ्चदशभाषाकलितललितकला पालापक - प्रविशुद्ध गद्यपद्यनेकग्रन्यनिर्मापक- वादिमानमर्दक श्री शाहू छत्रपति कोल्हापुर राजप्रदत्त 'जैनशास्त्राचार्य - पदभूषित - कोल्हापुरराजगुरु - बालब्रह्मचारि जैनाचार्य जैनधर्मदिवाकरपूज्यश्री घासीलालवतिविरचितायां श्री भगवतीमुत्रस्य - प्रमेयचन्द्रिका ख्यायां व्याख्यायामष्टमशतकस्य नवम उद्देशः समाप्तः ॥८-९ ॥
अब अन्त में गौतम प्रभु के वचनों को स्वीकार करते हुए ऐसा कहते हैं - ( सेवं भंते ! सेवं भंते ! ) हे भदन्त ! आपने जो ये सब कहा है वह सर्वथा सत्य ही है, हे भदन्त ! आपके द्वारा कथित यह सब विषय सर्वथा सत्य ही है । इस प्रकार कहकर वे गौतम यावत् अपने स्थान पर विराजमान हो गये ।। सू० ११ ।।
भगव
श्री जैनाचार्य जैनधर्म दिवाकर श्री घासीलालजी महाराजकृत (f तीसूत्र' की प्रमेयचन्द्रिका व्याख्याके आठवे शतकका नवव उद्देशक समाप्त ॥ ८-९ ॥
महावीर प्रभुना वयनाने प्रभाशुभूत गलाने उडे - " सेवं भंते ! सेव भंते ! હું ભન્ત ! આપે જે કહ્યું તે સથા સત્ય છે. હું ભઇન્ત ! આ વિષયનું આપે જે પ્રતિપાદન કર્યું તે યથાય જ છે, આ પ્રમાણે કહીને મહાવીર પ્રભુને જાદણા નમસ્કાર કરીને તેઓ પોતાને સ્થાને બેસી ગયા. ॥ સૂ. ૧૧ ૫
જૈનાચાર્ય શ્રી ઘાસીલાલજી મહારાજ કૃત ભગવતી સૂત્રની પ્રમેયચન્દ્રિકા વ્યાખ્યાના આઠમાં શતકના નવમે ઉદ્દેશક સમાપ્ત ૫૮–૯n
