________________
३०६
भगवती सूत्रे सर्वबन्धको भवति इत्येवं रीत्या वैक्रियशरीरप्रयोगस्य एकं समयं जघन्येन सर्वबन्ध बोध्यः, उत्कृष्टेन तु समयद्वयं सर्वबन्धः यथा औदारिकशरीरवैक्रियतां प्रतिपद्यमानः सर्ववन्धको भूत्वा मृतः पुनर्नारकत्वं देवत्वं वा यदा प्राप्नोति तदा प्रथमसमये वैक्रियशरीरस्य सर्ववन्धको भवतीति कृत्वा वैक्रियस्य शरीरस्य सर्व बन्धकः उत्कृष्टेन समयद्वयं भवति, 'देसवंधे जहणं एकं समयं, उक्कोसेणं ते ती सागरोपमाई समयूणाई ' वैक्रियशरीरप्रयोगस्य देशबन्धो जघन्येन एक समयं भवति, उत्कृष्टेन त्रयस्त्रिंशत् सागरोपमानि समयोनानि तस्य देशबन्धो भवति, तत्र औदारिकशरीरी वैक्रियतां प्रतिपद्यमानः प्रथमसमये सर्ववन्धको भवति,
वह एक समय तक उसका सर्वबंधक होता है । इस तरह जघन्य से वैक्रियशरीरप्रयोग का सर्वबंध जीव को एक समय तक होता है । और उत्कृष्ट से दो समय तक इस प्रकार से होता है कि कोई औदारिक शरीरधारी जीव वैक्रिय अवस्थावाला वनकर उसका सर्ववधक हुआ और मर गया - मरकर वह जिस समय नारक पर्याय या देवपर्याय को प्राप्तहोता है तब वह प्रथम समय में वैक्रियशरीर का सर्वबंधक होता है । इस तरह से वह उत्कृष्ट से दो समयतक वैक्रियशरीरप्रयोग का सर्वबंधक कहा गया है । ( देसवधे जहणेणं एक्कं समयं, उक्कोसेणं तेत्तीस सागरोचमाई समयऊणाई ) वैक्रियशरीरप्रयोग का देशबंध जघ न्य से एक समयतक होता है और उत्कृष्ट से एक समयकम ३३ सागरोपम तक होता है । इसका स्पष्टीकरण इस प्रकार से है- कोई औदारिक शरीरधारी जाव वैक्रिय अवस्थावाला बना सो वह प्रथम
ત્યારે તે એક સમય સુધી તેના સધક રહે છે. આ રીતે જીવ આછામાં એછે. એક સમય સુધી વૈક્રિયશરીર પ્રત્યેાગના સબંધ કરે છે. હવે ઉત્કૃષ્ટ એ સમયનું સ્પષ્ટીકરણ નીચે પ્રમાણે સમજવુ−કાઇ ઔદારિક શરીરવાળે જીવ વૈક્રિય અવસ્થાવાળા બનીને તેના સબધક થયા અને મરી ગયેા. મરીને જ્યારે તે નારક પર્યાય અથવા દેવ પર્યાયને પ્રાપ્ત કરે છે, ત્યારે તે પ્રથમ સમયમાં વૈક્રિયશરીરના સ`ખધક હાય છે. આ રીતે તેને ઉત્કૃષ્ટની અપેક્ષાએ એ સમય सुधी वैश्यिशरीर प्रयोगना सर्वभध उह्यो छे. (देखबघे जणेण एक्कं समयं, उक्कोसेण तेत्तीसं सागरोवमाई समयऊणाई ) वैठियशरीरप्रयोगना देशमधने। જઘન્યકાળ એક સમયના અને ઉત્કૃષ્ટકાળ ૩૩ સાગર।મ કરતાં એક ન્યૂન સમયના કહ્યો છે. આ કથનનું નીચે પ્રમાણે સ્પષ્ટીકરણ સમજવું કેાઈ ઔદાકિ શરીરધારી જીવ વૈક્રિય અવસ્થાવાળા અન્યા તે તે પ્રથમ સમયમાં તેને