________________
१०
स्थानासूत्रे पूर्व परिपदुत्पन्नदेवाः प्ररूपिताः, देवत्वं च कुतोऽपि धर्माद्भवति, तत्मतिपत्तिश्च कालविशेपे भवतीति कालविशेषनिरूपणपूर्वकं तत्रैव धर्मविशेषाणां प्रतिपत्तीराह___मूलम्-तओ जामा पण्णता, तं जहा-पढमे जामे मज्झिमे जामे पच्छिमे जामे। तीहिं जामेहि आया केवलिपन्नत्तं धम्म लभेज्जा सवणयाए, तंजहा-पढमे जामे, मज्झिमे जामे, पच्छिमे जामे । एवं जाव केवलनाणउप्पाडेजा, तं जहा-पढमे जामे, मज्झिमे जामे, पच्छिमे जामे । तओ वया पण्णत्ता तं जहापढमे वए, मज्झिमे वए, पच्छिमे वए। तीहिं वएहिं आया केवलिपन्नत्तं धम्मं लभेज सवणयाए, तं जहा-पढमे वए, मज्झिमे वए, पच्छिमे वए। एसो चेव गमो यत्रो, जाव केवलनाणति ॥ सू० ३२ ॥ सलाह से विस्तृत किया जाता है वह दूसरी मध्यमापरिषद् है तथा पर्यालोचित कार्य का विवरण जिसके समक्ष प्रस्तुत किया जाताहै-वह तृतीय अन्यपरिषद् है ।। सू०३१ ।। ___इस प्रकार परिषद् में उत्पन्न देवों की प्ररूपणा की । देवत्व धर्म से प्रास होता है, धर्म की प्रतिपत्ति कालविशेष में ही जीव को होती है अतः अब सूत्रकार कालविशेप की निरूपणा पूर्वक वही धर्मविशेषों की जीव को प्रतिपत्ति होती है इस बात का कथन करते हैं-(तओ जामा पण्णत्ता) इत्यादि।
કાર્યપર જે સભામાં વિસ્તૃત વિચારણા થાય છે, તે પરિષદને બીજી મધ્યમાં પરિષદ કહે છે. પર્યાચિત (વિચારવામાં આવેલ) કાર્યનું વિવરણ જેની સમક્ષ પ્રસ્તુત કરાય છે, તે પરિષદને તૃતીય અન્ય પરિષદ કહે છે કે સૂ૩૧
આ પ્રમાણે ચમર આદિની પરિષદની પ્રરૂપણા પૂરી થઈ. દેવત્વ ધમથી જ પ્રાપ્ત થાય છે. જીવને ધર્મની પ્રતિપત્તિ (પ્રાપ્તિ) કાળવિશેષમાં જ થાય છે. તેથી હવે સૂત્રકાર કાળવિશેષની નિરૂપણપૂર્વક એ જ ધર્મ વિશેની જીવને પ્રતિપત્તિ થાય છે, એ વાતનું પ્રતિપાદન કરે છે.
" तओ जामा पण्णत्ता" त्या: