________________
सुधा का स्था० २ ३० १ सू०२ जीवाजीवादीनां विनियम्
तत्र शाधना=सिद्धान्ममरणादिरहितस्यान् रथिनागारिणो जीरा जन्ममरणादिसहितत्वादिति ॥ ३० १ ||
स्यमित्यवतारं
समति मित्यवतारं
---
एवं प्रदर्शयितुमाह
२०७
मूलम् — आगासे चेव नो आगासे चेव । धम्मेव
अधम्मे देव ॥ सू० २ ॥
छाया - आकाशश्चैव नो आकाशचैत्र । धर्मचैव अव ॥ २ ॥
सारसमापनक सिद्ध हैं तथा शाश्वत और अशाश्वत के भेद से भी जीव दो प्रकार के हैं, सिद्ध जीव शाश्वत में क्योंकि जन्म और भरण आदि से रहित होने के कारण ये जिस स्थान पर पहुँच चुके हैं वहां से फिर जन्म मरण के स्थानसून संसार में ये नहीं आते हैं अतः शाखत स्थान की प्राप्ति होने से ये स्वयं शावन वन गये हैं अथवा जीव का स्वभाव ही शाश्वत है उस शाश्वत स्वभाव को सिद्ध जीव प्राप्त हो जाते हैं इसलिये वे शाश्वत हैं जन्म मरण के चक्कर से महित होने से समारी जीव अशाश्वत हैं | हृ० १ ॥
जीव
को इस तरह से मगतिपय भूत कह कर अन अजीव तच्च में सक्षा का कथन करने के सिकार कहते हैं" आवासे चैत्र को आगासे चैव धस्यादि ॥ २ ॥
અસંમાર સમાપન્તકમા અમ્રુતરી થાય છે શાશ્વત અને અગાધ્ધતના ભેથી પશુ જીવેના બે પ્રકાર પડે છે. સિદ્ધ જીવે શાશ્ર્વત ગનાય છે, કાણુ કે તેએ જન્મ, જરા અને રથી રહિત હૈપ છે અને તેઓ જે સ્થાને પાયા છે ત્યાધી જન્મ-મરભુના ધભૂત માં તેમને આવતું પડતું નથી આ રીતે જેમને શાશ્વત ધનની પ્રાપ્તિ થઇ છે એનું તે શાશ્વત બની ગયા છે. અથવા જીવના સ્વભાવ જ ગાત છે તે શાશ્ર્વત સ્વભાવને દ્ધિ વે! પ્રાપ્ત કરી લે છે, તેથી તે ગહન છે. જન્મમાના ફેરા કરતા સસારી હવે અા શ્વેત છે, ૫ ૢ ૧ |
જ
જીવ તત્વને સપ્રતિપદાઘૃત કહીને તે ત્રકાર અવનવા પ્રતિ પક્ષન નું પ્રતિપાદન કરવાને માટે કરે છે ?--
"आगासे देव नो "हिमा अर्थ-तत्र
