________________
समयार्थवोधिनी टीका प्र. . अ. १० समाधिस्वरूपनिरूपणम्
१३३
'समिस्स नाव ' येन कृतेन संमिश्रभावः - गृहस्थसंयतयोरेकीभावो भवेत् तम् 'पयए' परिजद्यात् परित्यजेत् तादृशकार्यं न कुर्यात् येन गृहस्थसंयतयोः सायं स्यात् । अयमर्थः - पत्रजितोऽपि पचनपाचनक्रियां स्वयं संपादयन् 'कारयन् वा संमिश्र मावो भवेत् तत्परित्याज्यम् । अथवा - मजाः - स्त्रियः तासु ताभिर्वा यः संमिश्रीभावः तं परित्यजेदिति । यः साधु वैवसा गुप्तः सः भा समाधि प्राप्तो भवति । साधुस्तै नसादि शुद्रलेश्या परिगृह्य परित्यज्य च कृष्णादिलेश्यां संयमानुष्ठानरतो भवेत् । तथा- न सयं गृहसंस्कारादिकं क्रियाकलाप कुर्यात् न कारयेद्वा । तथा-प्रजाभिः सह समासं न कुर्यादिति भावः ॥ १५ ॥ मूलम् - जे केई लोगंमि उ अकिरियआया,
1
अन्नेन पुंडा धुयमादिसंति ।
!
आरंभत्ता गढ़ियां य लोए,
धम्मं र्ण जाणंति विमुक्खहेडं ॥ १६ ॥ संमिश्र भाव है, उसका त्याग करे । अथवा प्रजा का अर्थ है स्त्रियों के साथ संमिश्रभाव अर्थात् मेलमिलाप नहीं करना चाहिए ।
है कि जो साधु वचन से गुप्त होता है, वह भावस माधि को प्राप्त होता है । साधु शुद्ध लेश्या को धारण करके और कृष्ण आदि अशुद्ध लेश्याओं को त्याग करके संयम के अनुष्ठान में निरत रहे । तथा गृह का सस्कार आदि क्रियाकलाप स्वयं न करे और दूसरे से न करावे । वह प्रजा अर्थात् स्त्रियों के साथ संवास मेल जोल भी न करे || १५ ||
તાત્પર્ય એ છે કે——દીક્ષા લીધા પછી (વિષયાભિલાષી) પેતે રાંધે અને અન્ય પાસે રધાવે તેને સમિશ્રાવ કહેવાય છે. તેના ત્યાગ કરવા. અથવા પ્રજા એટલે અા સ્ટ્રિયાની સાથે સાથે સંમિશ્ર ભાવ અર્થાત્ મેળ રાખવે नलेड थे.
કહેવાને ભાવ એ છે કે—જે સાધુ વચન ગુપ્તિથી ગુપ્ત હાય છે, તે ભાવ સમાધિને પ્રાપ્ત કરે છે. સાધુએ શુદ્ધ લેસ્થાને ધારણ કરીને અને કૃષ્ણ વિગેરે અશુદ્ધ લેશ્યાએ ત્યાગ કરીને સયમના અનુષ્ઠાનમાં તત્પર રહેğ. તથા ઘર વસતિ-સણગારવુ. વિગેરે ક્રિયાએ સ્વયં કરવી નહી અને ખીજા પાંસે કરાવવી નહીં તેણે પ્રજા અર્થાત સ્ત્રિયેાની સાથે સવાસ અર્થાત્ મેળાપ પણ રાખવેા નહી’. ૫૧૫૫ા
