________________
१६८
सूत्रकृताङ्गसूत्र मुहर्त्तमात्रम् 'परिपीलेज्ज' परिपीड येत, यथा व्रणवान् व श्चित् क्षणमात्रं निष्पीडय ततः पूयादिकं निस्सारयंति, तत्र च सुखमुत्पद्यते-न तु कोऽपि दोपो भवति । तया 'विनवणित्थीसु' विज्ञापनीस्त्रीपु समागमाशया कृतमार्थनासु स्त्रीपु समागमेन न कश्चिद् दोषः। 'तत्थ' तस्मिन् स्त्रीमसङ्गे 'दोसो' दोषः 'कओ' कुतः 'सिया' स्यात् । अर्थात् नैव दोषसंभावनेति तेषां बालानां कथनमिति ॥१०॥ मूळम्-जहा मंधादणे नाम थिमियं मुंजइ देंगे। __ एवं विन्नवणित्थीसु दोसी तत्थ कओसिया॥११॥ छाया-यथा मन्धादनो नाम तिमितं भुङ्क्ते दकम् ।
एवं विज्ञापनी स्त्रीषु दोपस्तन कुतः स्यात् ॥११॥ दिखलाते हैं जैसे गण्ड (छोटे फोडे) और पिलाग (बडे फोडे) को थोडी
देर दबा दिया जाता है अर्थात् फोडेवाला कोई फोडे को क्षण भर के लिए दबा कर मवाद बाहर निकाल देता है तो उससे सुख की प्राप्ति होती है। ऐसा करने में कोई दोष-पाप नहीं हैं। इसी प्रकार समागम की प्रार्थना करनेवाली स्त्री के साथ समागम करने से भी कोई दोष नहीं होता। इस प्रकार स्त्री प्रसंग करने ले कैले दोष हो सकता है ? अर्थात् नहीं हो सकता । ऐसा अज्ञानियों का कथन है ॥१०॥
शब्दार्थ-'जहा-यथा' जैसे 'मंधादणे नाल-मन्धादलो नाम' भेडिया 'थिमियं-स्तिमित्तं' विना हिलाये 'दगं-उदकम्' जल 'भुजा-भुक्ते' ' ટીકાથ–શાકત આદિ અન્ય મતવાદીએ પિતાની ઉપર્યુક્ત માન્યતાનું સમર્થન કરવાને માટે કેવી કેવી દલીલ કરે છે, તે સૂત્રકાર હવે પ્રકટ કરે છે–જેવી રીતે નાની ફેડકીઓ તથા મોટા ખીલ અથવા ગુમડાંને છેડી વાર દબાવીને તેમાંથી પરુ કાઢી નાખવામાં આવે તે પીડા ઓછી થઈ જવાથી સુખની પ્રાપ્તિ થાય છે, એ જ પ્રમાણે સમાગમની પ્રાર્થના કરનારી સ્ત્રી સાથે રતિસુખ સેવવાથી સુખની પ્રાપ્તિ થાય છે. જેવી રીતે ફેડકી અથવા ખીલને દબાવીને સુખ પ્રાપ્ત કરવામાં કઈ દેષ નથી, એજ પ્રમાણે સ્ત્રીઓ સાથે રતિસુખ ભેળવવામાં પણ કેઈ દોષની સંભાવના રહેતી નથી. તે અજ્ઞાની લોકે આ પ્રકારની વિચિત્ર દલીલ કરે છે. ૧૦
शहाथ-'जहा-यथा' की रीत 'मधादए नाम-मन्धादनो नाम टु 'थिमियं-स्तिमित' साव्या २ 'दगं-उदकम्' पाए 'भुजइ-भुक्ते' पाव छे.
