________________
आचाराङ्गसूत्रे
जागरह नरा णिच्चं जागरमाणस्स वड्ढए बुद्धी । जो सुयइ सो न धण्णो, जो जग्गइ सो सया धन्नो " । इति १ ॥ निद्राप्रमादश्चाज्ञानाद्भवति, तच्च प्राणिनामहितायेति श्रीसुधर्मास्वामी जम्बूस्वामिनमाह - 'लोयंसि जाण, इत्यादि ।
કું૮૦
44
मूलम् - लोयंसि जाण अहियाय दुक्खं, समयं लोगस्स जाणित्ता इत्थ सत्थोवरए ॥ सू० २ ॥
छाया - लोके जानीहि अहिताय दुःखं, समयं लोकस्य ज्ञात्वा अत्र शस्त्रोपरतः॥२॥ टीका - हे जम्बू : ! लोके = षड्जीवनिकायरूपे जिनशासने वा, दुःखं दुःख'जागरह णरा णिच्चं, जागरमाणस्स वड्ढए बुद्धी ।
जो सुयइ सो न घण्णो, जो जग्गइ सो सया धन्नो ॥१॥” इति । गाथाका अर्थ यह है कि - ' हे अच्यो ! तुम सदा जागते रहो। क्यों कि जागनेवालोंकी बुद्धि बढ़ती है। जो सोता है वह धन्य नहीं है, जो जाता है वह सदा धन्य है ' ॥ १॥
यह पहिले कहा जा चुका है कि सुप्त और जाग्रत अवस्था धर्माराधनकी अपेक्षा से ही समझना चाहिये ॥ सू० १ ॥
निद्राप्रमाद अज्ञानसे होता है, और अज्ञान प्राणियोंका सदा अहितकारी है, ऐसा विचार कर श्री सुधर्मास्वामी जम्बूस्वामीसे कहते हैं" लोयंसि जाण " इत्यादि ।
हे जम्बू ! षड्जीवनिकायस्वरूप एस लोकमें, अथवा जिनशासन में,
66
66
जागरह णरा णिच्च, जागरमाणस्स वड्ढए बुद्धी |
जो सुयइ सो न धण्णो, जो जग्गइ सो सया धन्नो " ॥ १ ॥ इति । ગાથાને અથ આ છે કે-હે લખ્યું ! તમે સઢા જાગતા રહો, કારણ કે જાગવાવાળાની બુદ્ધિ વધે છે જે સુતેલા છે તે ધન્ય નથી જે જાગતા છે તે
જ સદા ધુન્ય છે
એ પહેલા કહેવામા આવ્યુ' છે કે ગુપ્ત અને જાગૃત અવસ્થા ધર્મારાધનની અપેક્ષાથી જ સમજવી ોઇએ ! સૂ૦૧૫
નિદ્રાપ્રમાદ અજ્ઞાનથી થાય છે, અને અજ્ઞાન પ્રાણિએ માટે સદા અહિતअरी छे. सेवा विचार उरी श्री सुधर्भास्वामी स्वाभीने हे छे–'लोयंस
,
जाण इत्यादि.
હૈ જમ્મૂ ! ષવનિકાયસ્વરૂપ આ લેાકમાં અથવા જીનશાસનમાં દુ.ખ
