________________
मन:स्थिरीकरणप्रकरणम्
(२) वैक्रियशरीरिणां नारकमनुष्यसझितिर्यग्बादरवायूनामाहारकाणां मनुष्याणामेव।
समय
समय
समय
समय
समय
समय
समय
समय
समय
समय
अन्तर्मुहूर्त |
अन्तर्मुहूर्त
अन्तर्मुहूर्त
अन्तर्मुहूर्त
अन्तर्मुहूर्त
समय
समय
समय
समय
समय
समय
आहार:
शरीरम्
इन्द्रियम्
आनप्राणः
भाषा
मनः
(३) देवानां चतुर्विधानामपि पर्याप्तयः।
समय
समय
समय
समय
समय
समय
समय
समय
समय
समय
अन्तर्मुहूर्त
अन्तर्मुहूर्त
अन्तर्मुहूर्त
अन्तर्मुहूर्त
अन्तर्मुहूर्त समय
समय
समय
समय
समय
समय
आहार:
शरीरम्
इन्द्रियम् ।
आनप्राणः
भाषा
मनः
एष पर्याप्तिविभागोऽर्थतः सङ्ग्रहणिवृत्तिद्वयेऽपि।।३१।। अथ प्राणद्वारम्। ते च दशैते - [मूल] पणइंदियमणवयतणुऊसासाऊणि हुंति दस पाणा ।
एगिदिसु ते चउरो, फासाऊतणुबलुस्सासा ।।३२।। व्याख्या] तत्र पञ्चभिरिन्द्रियैः पञ्च प्राणाः। तथा मणवइतणु त्ति। इह सूचकत्वात् सूत्रस्येति बलशब्दस्याध्याहारात्तस्य च प्रत्येकं सम्बन्धात् मनोबलं वाक्बलं तनुबलं चेति त्रयः। ऊसास त्ति। साहचर्यादुच्छ्वासनिःश्वासाभ्यां द्वाभ्यामप्येक एव आयुश्चेति दश प्राणाः। ननु तनुबलस्पर्शनेन्द्रिययोः कः प्रतिविशेषः? उभयोरपि समस्तशरीरव्यापकत्वाद्, उच्यते, तनुबलं तावत् समस्तस्यापि शरीरस्य सबाह्याभ्यन्तरतः प्रत्यवयवं व्यापकम्, स्पर्शनेन्द्रियं तु शरीरपर्यन्तस्पर्शि त्वङ्मात्रविषयं दीर्घत्वपरिधिभ्यां शरीरमानं बाह्यल्पन(बाहल्येन) तु अङ्गुलासङ्ख्येयभागमात्रम्, न पुनः शरीराभ्यन्तरव्यापीति। अत एव शरीराभ्यन्तरे कण्टकशस्त्रप्रवेशसेकप्रदानादौ यका पीडा सा चक्षुःश्रोत्रशिर:उदरशूलादिवेदनावदसातरूपा कायबलसंवेद्या। या तु