________________
मन:स्थिरीकरणप्रकरणम्
७७
[मूल] नणु कह उरलनिसेहो, करणनिसेहो य साणेसु ।।१३८।। व्याख्या] गाथार्द्धम्। ननु किमिति पूर्वमेकेन्द्रियेषु ततोऽपीह विकलामनस्केषु सास्वादनभावे वर्तमानेषु औदारिककायस्येन्द्रियाणां च निषेधः क्रियात] इति।।१३७।। अत्रोत्तरम्[मूल] भन्नइ इत्थं सुणसु, भणियमिणं जह य बंधसामित्ते ।
इगिविगलिंदियसाणा, तणुपज्जत्तिं न जंति त्ति ।।१३९।। तो पज्जतिअभावा, किह तणुजोगो कहं च करणाइं? । जइ एवं किह तेसिं, एगबिंदियमाइ ववएसो? ।।१४०।। भन्नइ सो ववएसो, इगिं बिंदियमाइ आउरुदयाउ । अह सन्नितिरिय मिच्छे, आहारदुगूण पणपण्णा ।।१४१।। मिच्छूण पण्ण साणे, अणकम्मोरलविउव्वि मीसदुगं । वज्जिय तिचत्त मीसे, कम्मण विउव्वुरलमिस्सदुगं ।।१४२।। खिविउं छचत्त अजए, तसअविरइ कम्म उरलमीसेहिं । बीयकसाएहिं विणा, गुणचत्ता देसजइतिरिए ।।१४३।। नरि हेउ पणपन्ना, पन्न-ति-चत्ता-छचत्त-गुणचत्ता ।
छच्चउ दुगहियवीसा, सोलस दस नव नवय सत्त ।।१४४।। [व्याख्या] गाथाषट्कं स्पष्टम्।।१३९।।१४०।।१४१।।१४२।।१४३।।१४४।। अथ पूर्वोक्तस्य तिर्यगुणपञ्चकस्यातिदेशं नराणां गुणपञ्चके गाथाप्रथमपादेनाह
[मूल] गुणपंच तिरि व नरे, व्याख्या] नरे इति(त्ति)। यथा पूर्वं तिरश्चां पञ्चसु गुणस्थानकेषु ये यावन्तश्चोत्तरहेतव उक्तास्तथात्रापि मनुष्यगुणपञ्चकेऽपि ते एतावत्सङ्ख्या एव तथैव वक्तव्या इत्यतिदेशार्थः। अथ केवलनरसम्बन्धिषु षष्ठादिष्वाह[मूल] छटे एक्कार अविरइ कसाए ।
तइए मुत्तु छवीसा, खेत्ते आहारतम्मिस्से ।।१४५।। साहारमीस विउव्वियमीसे मुत्तु चउवीसमपमत्ते । अप्पुव्वे बावीसा, वेउव्वहारतणुऊणा ।।१४६।। छक्कूण सोल नवमे, तिवेयसंजलतिगूण दस दसमे । संजलणलोभऊणा, नव नव उवसंतखीणेसु ।।१४७।। सच्चं असच्चमोसं, दुविहमणं दुहगई य उरलदुगं । कम्मण सत्त सजोगे, हेउअभावे(वो) अजोगम्मि ।।१४८।।