________________
५७
प्रतिक्रमण-आवश्यक ]
पोग्गलकम्मं रागो तस्स विवागोदओ हवदि एसो । ण दु एस मज्झ भावो जाणगभावो हु अहमेक्को ॥१६॥ पुद्गलकरमरूप रागनो ज विपाकरूप छे उदय आ, आ छे नहीं मुज भाव, निश्चय अक ज्ञायकभाव छु. १६६.
अर्थ :-राग पुद्गलकर्म छे, तेनो विपाकरूप उदय आ छे, आ मारो भाव नथी; हुँ तो निश्चयथी अक ज्ञायकभाव छु.
एवं सम्मद्दिट्ठी अप्पाणं मुणदि जाणगसहावं । उदयं कम्मविवागं च मुयदि तचं वियाणंतो ॥२००॥ सुदृष्टि ओ रीत आत्मने ज्ञायकस्वभाव ज जाणतो, ने उदय कर्मविपाकरूप ते तत्त्वज्ञायक छोडतो. २००.
अर्थ :-आ रीते सम्यग्दृष्टि आत्माने (पोताने) ज्ञायकस्वभाव जाणे छे अने तत्त्वने अर्थात् यथार्थ स्वरूपने जाणतो थको कर्मना विपाकरूप उदयने छोडे छे.
परमाणुमित्तयं पि हु रागादीणं तु विजदे जस्स । ण वि सो जाणदि अप्पाणयं तु सब्बागमधरो वि ॥२०१॥ अणुमात्र पण रागादिनो सद्भाव वर्ते जेहने, ते सर्वआगमधर भले पण जाणतो नहि आत्मने. २०१.
अर्थ :-खरेखर जे जीवने परमाणुमात्र—लेशमात्र—पण रागादिक वर्ते छे ते जीव भले सर्व आगम भणेलो होय तोपण आत्माने नथी जाणतो.
मज्झं परिग्गहो जदि तदो अहमजीवदं तु गच्छेन्ज । णादेव अहं जम्हा तम्हा ण परिग्गहो मझ ॥२०८॥ परिग्रह कदी मारो बने तो हुँ अजीव बर्नु खरे, हुं तो खरे ज्ञाता ज, तेथी नहि परिग्रह मुज बने. २०८.
