________________
૧૬૨
પુ...૧૯૩
-પુ.૧૯૪
પુ, ...૧૫
પુ...૧૯૬
પુ...૧૯૦
સમયોચિત માન્યું કથન સુવેધૂ, સાથે વહૂલેઇ સાસૂરે; તિણિ રાતેં જૂઇ પુરુષ પનોતો, પહુતી દેઉલિઆસૂસીધ્ર રે સૂતો ખાટેનીંદ મઝારેં, આણિઉ નિજ ઘરિ'તાંથઇંરે; નિશા સેષ થઇ રોઇ વિચિ વિચિ, ચ્યારે વહૂઅર સાથે રે “એતા કાલ લગિં કિહાં થોભ્યા? બહૂકાલેં કિમ આવ્યા રે ? અમ વિરહેંચું સુખ દુખ હોઉં? આવંતે અમ ભાત્યારે” કયવનો જાણે “હ્યું સાચું? એ શ્રુત કિઅનુભૂત રે; સિÉમાધવસેના ઘરિ સૂતો ? નવિલહે કોઈ“આક્ત રે સૂનઇ હૂંકારે હોવિ સુંહોવો, જોઉં મ્યું છિ કાજ રે?' ઉઠિઉ આલસ મોડી તાંથઇ, ખાતો જંભાઇ સાજ રે બોલાવે ડોકરિ સદભાવિ, “સુણિ સુતારહિ ઇણ ઠાંમિ રે; પૂરવ જનમિઉપાયું પુન્યઇ, તે ભોગવો અભિરામ રે ધ્યારે નાયકા રંભા સરિસી, ઇહર્યુંભોગવિ ભોગો રે; મન દુખ છાંડી દીજે હવિ મોહન, વલી નહીં એહ સંયોગો રે'' કયવન્નો કહિ “માત! એ રુડું, જે કહો તે સવિ કીજે રે;” પામી નિધિ કુણ છંડઇમૂરિખ? રહો થિર થઇ ફલ લીજઇને દેવતણી પરિ લીલવિલાસઇં, કામ ભોગમનિ ઝીણઇરે; પરદેસિ ભમતાં નવિ સોહલું, એ સુખ લહિખિીણઇંરે ઉંચી મેડીઇનવિ ચઢાઇ, હેઠુંન ઉતરિઉંજાઇરે; બાર વરસ ઇમ વઉલ્યાં સુખ ભરિ, ચ્યાર પુત્ર તસથાઇરે આનંદી ચ્યારેંતે રમણી, કયવનુ નિશ્ચિંત રે; વિજયશેખર કહિરાગ કેદારઇ, સાતમી ઢાળ એકંતિ રે
પુ...૧૯૮
-પુ...૧૯૯
...!...૨૦૦
.પુ...૨૦૧
...પુ...૨૦૨
પુ...૨૦૩
દુહા : ૮ એકદિનિડોકરી વહુપ્રતઇ, કહિ એકંતઇ વાણિ; ધન રખવાલા ચ્યાર પુત્ર, થયા એહ વિજ્ઞાણા
...૨૦૪ એહ અકારિજ ઇણ કરિઉ, સ્યુ કરિ રહિઉઘરમાંહિ? એ નીંલજ°ઝોટઉં"નિધુર, કાઢી જઇ“ઉત્ક્રાંહિ મઇ સુતખાડઇઘાલીયું, “કરકોલઇઘર એહ; સિÉખવાડું"ડૂબ નઇ, વિસtઇમારસિ રેહ''
...૨૦૬ ૧. ચતુર; ૨. પુણ્યવંત; 3. નાનાદેવળમાં; ૪. ત્યાંથી; ૫. સાંભળવું; ૬. અનુભવવું; છે. એંધાણ; ૮. સમજદાર; ૯. નિર્લજ્જ; ૧૦. તુચ્છ; ૧૧. નિષ્ફર; ૧૨. ઉત્સાહથી; ૧૩. ઉંદર (ઘો); ૧૪. અત્યંજ, ચાંડાલ.
•..૨૦૫