________________
મહારાજશ્રી નિરંતર ખબર મેળવ્યા કરતા, પણ વ્યાધિ ઉપશમ્યાના ખબરને બદલે વૃદ્ધિ પામવાના ખબર સાંભળી ઉદ્વિગ્ન રહેતા હતા. પોતાની ચાલવાની શક્તિ ન હોવાથી પાલીતાણે જઈ શકે તેમ નહોતું, તેથી તેમજ પાલીતાણામાં વૈદ્યદાક્તરની જોગવાઈ પૂરી ન હોવાથી ગણિજીને ભાવનગર લાવવાનો વિચાર કરી ભાવનગરથી શ્રાવકો તેડવા ગયા. બીજી કોઈ રીતે લાવી શકાય તેવું ન હોવાથી
માનાની ગોઠવણ કરી અને બની શકે તેટલી સગવડ કરીને કિલામણા ન પહોંચે તેવી રીતે ભાવનગર લઈ આવ્યા. મહારાજશ્રી તેઓ સાહેબની વૈયાવચ્ચમાં અખંડપણે તત્પર રહ્યા. અનેક પ્રકારના ઉપચારો કર્યા પણ કોઈ રીતે શાંતિ ન થઈ. વ્યાધિ વધતો ગયો. બાહ્યસમાધિ અને અંતરસમાધિ ઉપજાવવા માટે યોગ્ય ઉપચારો કરવામાં ખામી ન રાખી. પણ આયુષ્યસ્થિતિ પરિપૂર્ણ થયેલ હોવાથી બાહ્યસમાધિ થઈ શકી નહીં. અંતરસમાધિ તો પોતે પણ રાખી શકે એવા હતા. તેમાં વળી આવા પ્રબળ સહાયક મળ્યા એટલે સંપૂર્ણ સમાધિપણે સંવત ૧૯૪પના માગશર વદ છદ્દે સર્વ મુનિમંડળની સમક્ષ, ગુરુમહારાજના સ્વર્ગવાસ પછી સાત વર્ષે, સૌનાં શોકયુક્ત હૃદયને જોતાં જોતાં કાળધર્મ પામ્યા. સંઘ સર્વે બહુ દિલગીર થયો. બહુ વર્ષે ભાગ્યયોગે ભક્તિ કરવાનો અવસર મળેલો તેમાં આવું ખેદકારક પરિણામ આવવાથી સૌનાં હૃદય ખિન્ન થયાં. આ વખતે મુનિરાજના
