________________
સંઘે મુકામ ઉપાડ્યો ત્યારે સંઘની સાથે ગણિ શ્રીમૂલચંદજી પણ પરિવારસહિત ચાલ્યા. મહારાજશ્રીને સાથે જવા માટે ઉત્કંઠા થતી હતી પરંતુ શક્તિને અભાવે જઈ શક્યા નહીં. ગણિજીએ સંઘસહિત તીર્થાધિરાજને ભેટી પોતાના સમુદાય સાથે સંવત ૧૯૪૪નું ચોમાસું પાલીતાણે કર્યું. સંઘ અમદાવાદ ગયો.
સંવત ૧૯૪૪ના ચોમાસામાં પાલીતાણે ગણિજીના શિષ્ય મુનિ દેવવિજયજી, જેઓ વાદવિવાદમાં બહુ વિચક્ષણ હતા અને બુદ્ધિ તીક્ષ્ણ હોવાથી શાસ્ત્રાભ્યાસ પણ સારો કર્યો હતો તેઓ, આસો માસમાં કાળધર્મ પામ્યા. તેઓ પ્રતાપી નીવડે એવા હતા તેથી તેમના પંચત્વના સમાચાર સાંભળીને મહારાજશ્રી પણ દિલગીર થયા. એમની અંત સમયની ઉજ્જવળ પરિણતિ અને સમાધિ બહુ પ્રશંસનીય હતી. નિરંતર પાંચ-છ દ્રવ્ય જ વાપરતા. શરીરમાં વ્યાધિના સદ્ભાવને પ્રસંગે પણ તેમણે દઢતા તજી નહોતી. એનો દાખલો બીજાઓએ જરૂર લક્ષમાં લેવા જેવો છે.
આ ચોમાસું સંપૂર્ણ થયું એવામાં ગણિજીને શરીરે રક્તવાતનો વ્યાધિ ઉછળી આવ્યો. અનેક પ્રકારના પ્રયોગથી પણ તે વ્યાધિ ઉપશાંત થયો નહીં. દિવસાનુદિવસ શરીર અશક્ત થતું ગયું. પગના તળિયામાં એ વ્યાધિએ વિશેષ અસર કરી જેથી ગમનક્રિયા બિલકુલ બંધ થઈ પડી. વ્યાધિનું જોર માગશર માસમાં એકદમ વધી ગયું.
૧. ‘આદર્શ ગચ્છાધિરાજ' માં મુનિ દેવવિજયજીને નીતિસ્વામીના શિષ્ય ભક્તિવિજયજીના શિષ્ય જણાવ્યા છે.
૬૧
