________________
૨૨ ઠાણા એકત્ર થયા હતા. મુનિ ઝવેરસાગરજી પણ ખાસ ગણિ મહારાજના વ્યાધિના ખબર સાંભળીને ઉદેપુરથી આવ્યા હતા. ગણિજી ઉપર તેમનો ભક્તિભાવ સારો હતો. આખા સંઘાડામાં ગણિજી સર્વોત્કૃષ્ટ હોવાથી તેમના દેહને સ્મશાનમાં લઈ ન જતાં દાદાસાહેબની વાડીમાં અગ્નિસંસ્કારની ક્રિયા કરવામાં આવી. નિર્વાણમહોત્સવ ભાવનગરના સંઘે બહુ ઉત્તમ પ્રકારે કર્યો. મહારાજશ્રી વૃદ્ધિચંદ્રજીની ગણિજી ઉપર અપ્રતિમ ભક્તિ હોવાથી તેમના વિરહે તેમની પાદુકાનાં દર્શનનો લાભ મળી શકે તો ઠીક એમ ભાવનગરના સંઘને તેઓ સાહેબે સૂચવ્યું, જેથી ભાવનગરના સંઘે અગ્નિસંસ્કારને સ્થાનકે આરસપહાણની દેરી કરાવી અને તેમાં ગણિજીનાં પગલાં સ્થાપન કર્યા. એ સંબંધના સર્વ કાર્યમાં ભાવનગરના શ્રીસંઘે સારો ખર્ચ કર્યો.
ગણિજીના કાળધર્મ પામવાથી આખા સંઘાડામાં વડીદીક્ષા આપનાર અને યોગ વહેવરાવનાર કોઈ રહ્યું નહીં. નવદીક્ષિત સાધુ-સાધ્વીને વડી દીક્ષા છ મહિનાની અંદર આપવી જોઈએ. તેને બદલે વર્ષ-બે વર્ષ થઈ ગયાં. તેથી બહુ અગવડ પડવા લાગી. કોઈ રીતે એ સંબંધી માર્ગ નીકળી શક્યો નહીં. છેવટે મુનિ ગંભીરવિજયજી (પોતાના શિષ્યોને અને મુનિ વિનયવિજયજી (મુનિરાજશ્રી નિત્યવિજયજીના શિષ્યોને અમદાવાદ મોટા યોગ વહેવા મોકલ્યા. આ સંબંધમાં બીજા કોઈક મુનિના
