________________
સંવત ૧૯૩૩માં પાલીતાણાથી વિહાર કરી ભાવનગર પધાર્યા, અને સંવત ૧૯૩૩-૩૪-૩પના ત્રણે ચોમાસાં ભાવનગરમાં કર્યા. મહારાજજીએ અનેક શાસ્ત્રો વાંચીને સવિશેષ જ્ઞાન સંપાદન કર્યું હતું અને અનુભવજ્ઞાન મેળવવા ઉપર દિનપરદિન રુચિ વધતી જતી હતી. શુદ્ધ અધ્યાત્મનું સ્વરૂપ પોતે સમજ્યા હતા અને નિરંતર અધ્યાત્મસ્વરૂપના ચિંતનમાં જ લીન રહેતા હતા; તો પણ શુદ્ધ વ્યવહારની પુષ્ટિ કરવા સાથે ક્રિયાકલાપમાં અહર્નિશ સાવધાન રહેતા હતા. તેમનો ઉપદેશ ચલિત મનવાળાને પણ ધર્મમાં સ્થિર કરવાની શક્તિ ધરાવતો હતો. તેમના ઉપદેશથી કોઈ પણ પ્રાણીને વૈરાગ્યદશા આવ્યા વિના રહેતી નહીં, એવો અમોઘ ઉપદેશ તેમનો હતો. આ ત્રણ વર્ષ ઉપરાઉપર ભાવનગરમાં રહેવાથી અનેક જીવો ઉપર અનેક પ્રકારનો ઉપકાર થયો.
સંવત ૧૯૩૬માં શ્રીવળાના શ્રાવકોનો આગ્રહ થવાથી મહારાજશ્રી વળે પધાર્યા અને સંવત ૧૯૩૬-૩૭ના બન્ને ચોમાસાં વળામાં કર્યા. તે અરસામાં મહારાજશ્રીના ઉપદેશથી ત્યાંના શ્રાવક માલશાજીએ ઉજમણાનો મહોત્સવ કર્યો.
સંવત ૧૯૩૮માં વળાથી વિહાર કરવાનો વિચાર કરતા હતા તેવામાં ફાગણ વદ ૦))સે ગુરુમહારાજ શ્રીબુટેરાયજી શ્રીઅમદાવાદમાં કાળધર્મ પામ્યાના સમાચાર સાંભળ્યા. ગુરુમહારાજનો વિરહ થવાથી ચિત્તને બહુ ખેદ થયો.
૪૯
