________________
હતી. જેના પરિણામે શાંતિસાગરનો મત વૃદ્ધિ પામતો અટક્યો અને તેનું બળ ક્ષીણ થયું.
સંવત ૧૯૩૨માં અમદાવાદથી વિહાર કરી આ તરફ આવતાં માર્ગમાં લાઠીદડ ગામે રોકાયા. ત્યાં માહ શુદિ તેરશે દેરાસરજીમાં મૂળનાયકજીની પ્રતિષ્ઠા કરવામાં આવી. ત્યાંથી વિહાર કરીને શ્રીવળા ગામે આવ્યા. આ શહેર પ્રથમ વલ્લભીપુર નામથી પ્રસિદ્ધ હતું અને શ્રીદેવદ્ધિગણિ ક્ષમાશ્રમણે ભગવંત શ્રીમહાવીરસ્વામીના નિર્વાણ પછી ૯૮૦ વર્ષે આ નગરમાં જ સિદ્ધાંતો પુસ્તકારૂઢ કર્યા હતા. ત્યારપછી વલ્લભીપુર કોઈ પણ કારણસર નાશ પામ્યું અને તેની નજીકમાં વળા શહેર વસ્યું. અહીંની ભૂમિ પૂર્વોક્ત કારણથી પવિત્ર ભાસવાને લીધે મહારાજશ્રી કેટલાએક દિવસ ત્યાં રહ્યા. એ અરસામાં શ્રીદેવર્ધ્વિગણિ ક્ષમાશ્રમણની યાદગીરી કોઈ પણ રીતે અહીં કાયમ રહે તો ઠીક એમ મનમાં આવ્યું, પરંતુ યોગ્ય અવસર ઉપર તે વાત મુલત્વી રાખવામાં આવી.
વળાથી ભાવનગર આવ્યા અને ત્યાંથી પાલીતાણે જઈને સંવત ૧૯૩રનું ચોમાસું ત્યાં કર્યું. એ પ્રસંગે જૈન બાળકોને વિદ્યાભ્યાસ થઈ શકવા માટે આ તીર્થસ્થાનકે એક જૈનશાળા સ્થાપિત કરવાની જરૂર જણાઈ, તેથી શેઠ દલપતભાઈ દ્વારા શ્રીમુર્શિદાબાદ બાબુસાહેબ બુદ્ધિસિંહજીને લખાવ્યું. તેમણે ખર્ચ આપવો કબૂલ કર્યો એટલે તે વર્ષમાં જૈનશાળાનું સ્થાપન કરવામાં આવ્યું.
૪૮
